-
3.
być uwikłanym w coś -
ATEMATYCZNY
-
- tkwić w jakimś układzie
- tkwić po uszy
-
- Mamy tylko jedno życie i nie możemy go marnować, tkwiąc w martwym układzie. Zwłaszcza jeśli pojawia się szansa na coś bardziej żywego.
źródło: NKJP: Ewa Siarkiewicz: Kuźnia na rozdrożu, 2008
My tkwimy oczywiście w jakimś gorsecie konwenansów narzuconych nam przez kulturę [...].
źródło: NKJP: Anna Dziewit; Agnieszka Drotkiewicz: Teoria trutnia i inne, 2009
-
część mowy: czasownik
aspekt: niedokonany
Tryb oznajmujący
Czas teraźniejszy
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. tkwię
tkwimy
2 os. tkwisz
tkwicie
3 os. tkwi
tkwią
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. tkwiłem
+(e)m tkwił
tkwiłam
+(e)m tkwiła
tkwiłom
+(e)m tkwiło
tkwiliśmy
+(e)śmy tkwili
tkwiłyśmy
+(e)śmy tkwiły
2 os. tkwiłeś
+(e)ś tkwił
tkwiłaś
+(e)ś tkwiła
tkwiłoś
+(e)ś tkwiło
tkwiliście
+(e)ście tkwili
tkwiłyście
+(e)ście tkwiły
3 os. tkwił
tkwiła
tkwiło
tkwili
tkwiły
bezosobnik: tkwiono
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. będę tkwił
będę tkwić
będę tkwiła
będę tkwić
będę tkwiło
będę tkwić
będziemy tkwili
będziemy tkwić
będziemy tkwiły
będziemy tkwić
2 os. będziesz tkwił
będziesz tkwić
będziesz tkwiła
będziesz tkwić
będziesz tkwiło
będziesz tkwić
będziecie tkwili
będziecie tkwić
będziecie tkwiły
będziecie tkwić
3 os. będzie tkwił
będzie tkwić
będzie tkwiła
będzie tkwić
będzie tkwiło
będzie tkwić
będą tkwili
będą tkwić
będą tkwiły
będą tkwić
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. tkwijmy
2 os. tkwij
tkwijcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. tkwiłbym
bym tkwił
tkwiłabym
bym tkwiła
tkwiłobym
bym tkwiło
tkwilibyśmy
byśmy tkwili
tkwiłybyśmy
byśmy tkwiły
2 os. tkwiłbyś
byś tkwił
tkwiłabyś
byś tkwiła
tkwiłobyś
byś tkwiło
tkwilibyście
byście tkwili
tkwiłybyście
byście tkwiły
3 os. tkwiłby
by tkwił
tkwiłaby
by tkwiła
tkwiłoby
by tkwiło
tkwiliby
by tkwili
tkwiłyby
by tkwiły
bezosobnik: tkwiono by
bezokolicznik: tkwić
imiesłów przysłówkowy współczesny: tkwiąc
gerundium: tkwienie
liczba pojedyncza liczba mnoga M. tkwienie
tkwienia
D. tkwienia
tkwień
C. tkwieniu
tkwieniom
B. tkwienie
tkwienia
N. tkwieniem
tkwieniami
Ms. tkwieniu
tkwieniach
W. tkwienie
tkwienia
imiesłów przymiotnikowy czynny: tkwiący
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. tkwiący
tkwiący
tkwiący
tkwiące
tkwiąca
D. tkwiącego
tkwiącego
tkwiącego
tkwiącego
tkwiącej
C. tkwiącemu
tkwiącemu
tkwiącemu
tkwiącemu
tkwiącej
B. tkwiącego
tkwiącego
tkwiący
tkwiące
tkwiącą
N. tkwiącym
tkwiącym
tkwiącym
tkwiącym
tkwiącą
Ms. tkwiącym
tkwiącym
tkwiącym
tkwiącym
tkwiącej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. tkwiący
tkwiący
tkwiące
tkwiące
D. tkwiących
tkwiących
tkwiących
tkwiących
C. tkwiącym
tkwiącym
tkwiącym
tkwiącym
B. tkwiących
tkwiących
tkwiących
tkwiące
N. tkwiącymi
tkwiącymi
tkwiącymi
tkwiącymi
Ms. tkwiących
tkwiących
tkwiących
tkwiących
-
+ tkwić + w CZYM -
Wyraz pozostający w niewątpliwym etymologicznym związku z psł. *tъkati ‘dotykać, trącać, wpychać, wsadzać’ (zob. tkać), *tъkǫnti ‘dotknąć, poruszyć; wbić, wepchnąć’ (zob. tknąć), choć o nie do końca przejrzystej budowie i ograniczonym do polszczyzny zasięgu występowania, z pierwotnym znaczeniem ‘być wbitym, wepchniętym, wetkniętym w coś’
-
+ tkwić + w CZYM