zagarnąć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

przywłaszczyć sobie

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Prawo i łamanie prawa

przestępstwa

zagarnąć jakąś kwotę, łup, majątek, mienie, pieniądze, władzę; dobra, obszary, tereny, ziemie
bezprawnie zagarnąć
chcieć, zamierzać zagarnąć
próba, zarzut zagarnięcia czegoś

	W styczniu prokurator przedstawił Andrzejowi K. zarzut zagarnięcia towarów wartości ponad 2 mld zł. źródło: NKJP: Paweł Wrabec: Sztuka upadania, Gazeta Wyborcza, 1993-08-10
	W wyniku I rozbioru Polski miasto zagarnęły Prusy. źródło: NKJP: Jan Bałdowski: Warmia, Mazury, Suwalszczyzna, 1997
	Chcę odzyskać swoje mieszkanie, które bezprawnie zagarnęła mi spółdzielnia. źródło: NKJP: (jaz): Dwa lata na klatce schodowej, Express Ilustrowany, 2001-10-13
	W tych dniach ogłoszono zwołanie II Zjazdu Rad, ale Lenina już nie interesowało, czy bolszewicy będą mieć na tym zjeździe przewagę. Trzeba zagarnąć władzę - powtarzał, a o zjeździe pogadamy potem. źródło: NKJP: Pucz Lenina, Dziennik Polski, 2003-11-07

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zagarnąłem +(e)m zagarnął	zagarnęłam +(e)m zagarnęła	zagarnęłom +(e)m zagarnęło	zagarnęliśmy +(e)śmy zagarnęli	zagarnęłyśmy +(e)śmy zagarnęły
2 os.	zagarnąłeś +(e)ś zagarnął	zagarnęłaś +(e)ś zagarnęła	zagarnęłoś +(e)ś zagarnęło	zagarnęliście +(e)ście zagarnęli	zagarnęłyście +(e)ście zagarnęły
3 os.	zagarnął	zagarnęła	zagarnęło	zagarnęli	zagarnęły

bezosobnik: zagarnięto

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zagarnijmy
2 os.	zagarnij	zagarnijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zagarnąłbym bym zagarnął	zagarnęłabym bym zagarnęła	zagarnęłobym bym zagarnęło	zagarnęlibyśmy byśmy zagarnęli	zagarnęłybyśmy byśmy zagarnęły
2 os.	zagarnąłbyś byś zagarnął	zagarnęłabyś byś zagarnęła	zagarnęłobyś byś zagarnęło	zagarnęlibyście byście zagarnęli	zagarnęłybyście byście zagarnęły
3 os.	zagarnąłby by zagarnął	zagarnęłaby by zagarnęła	zagarnęłoby by zagarnęło	zagarnęliby by zagarnęli	zagarnęłyby by zagarnęły

bezosobnik: zagarnięto by

bezokolicznik: zagarnąć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zagarnąwszy

gerundium: zagarnięcie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: zagarnięty

odpowiednik aspektowy: zagarniać

Rz_osobowy

+

zagarnąć

+

CO

Zob. garnąć