nauczać - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

przekazywać jakieś prawdy życiowe lub nakazy moralne

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Edukacja i oświata

buddyzm, filozof, Chrystus, chrześcijaństwo, Kościół, ojciec Pio, Ojciec Święty, papież, Sobór Watykański, Sokrates naucza
nauczać o Bogu, o miłości, o przebaczeniu
nauczać i nawracać, nauczać i cywilizować; idź i nauczaj

	Korzenie takiego stosunku do przyrody tkwią w dwóch religiach Japończyków: buddyzmie i shintoizmie, które nauczają miłości do wszystkiego, co żyje, a jednocześnie mocno sakralizują naturę. źródło: NKJP: Joanna Szczepaniak: Za słowem, Akant, 2006-09
	Kościół zawsze nauczał, że rodzice mają obowiązek i prawo być pierwszymi i głównymi wychowawcami swoich dzieci. źródło: NKJP: Józef Augustyn: Wychowanie seksualne w rodzinie i w szkole, 2008
	Nie żąda, nie rozkazuje. Naucza, czym jest dobro i zło. źródło: NKJP: Manuela Gretkowska: Tarot paryski, 1999
	Twórcą ruchu był Izrael ben Elizer […]. Nauczał, żeby się strzec religijnej rutyny - aluzja do skostniałego judaizmu rabinicznego - a praktykować religię nie dla samego praktykowania, lecz ze świadomym zamysłem duchowym. źródło: NKJP: Adam Szostkiewicz: Tańczący dla Boga, Polityka, 2008-05-07
	Nie musisz się go obawiać, to porządny chłopak. Teraz jemu zrobiło się głupio. Jakie bowiem miał prawo podejrzewać zupełnie sobie nieznanego człowieka? On, który nauczać miał o miłości, nadziei, zaufaniu. źródło: NKJP: Sebastian Chosiński: Metanoia, Esensja, 2005, nr 7

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	nauczałem +(e)m nauczał	nauczałam +(e)m nauczała	nauczałom +(e)m nauczało	nauczaliśmy +(e)śmy nauczali	nauczałyśmy +(e)śmy nauczały
2 os.	nauczałeś +(e)ś nauczał	nauczałaś +(e)ś nauczała	nauczałoś +(e)ś nauczało	nauczaliście +(e)ście nauczali	nauczałyście +(e)ście nauczały
3 os.	nauczał	nauczała	nauczało	nauczali	nauczały

bezosobnik: nauczano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę nauczał będę nauczać	będę nauczała będę nauczać	będę nauczało będę nauczać	będziemy nauczali będziemy nauczać	będziemy nauczały będziemy nauczać
2 os.	będziesz nauczał będziesz nauczać	będziesz nauczała będziesz nauczać	będziesz nauczało będziesz nauczać	będziecie nauczali będziecie nauczać	będziecie nauczały będziecie nauczać
3 os.	będzie nauczał będzie nauczać	będzie nauczała będzie nauczać	będzie nauczało będzie nauczać	będą nauczali będą nauczać	będą nauczały będą nauczać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		nauczajmy
2 os.	nauczaj	nauczajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	nauczałbym bym nauczał	nauczałabym bym nauczała	nauczałobym bym nauczało	nauczalibyśmy byśmy nauczali	nauczałybyśmy byśmy nauczały
2 os.	nauczałbyś byś nauczał	nauczałabyś byś nauczała	nauczałobyś byś nauczało	nauczalibyście byście nauczali	nauczałybyście byście nauczały
3 os.	nauczałby by nauczał	nauczałaby by nauczała	nauczałoby by nauczało	nauczaliby by nauczali	nauczałyby by nauczały

bezosobnik: nauczano by

bezokolicznik: nauczać

imiesłów przysłówkowy współczesny: nauczając

gerundium: nauczanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: nauczający

imiesłów przymiotnikowy bierny: nauczany

+	nauczać	+	(KOGO) + CZEGO
+	nauczać	+	(KOGO) + że ZDANIE \| ZDANIE PYTAJNOZALEŻNE \| żeby ZDANIE
+	nauczać	+	(KOGO) + o CZYM

Zob. nauczyć