zemsta rodowa

Anatol wybornie zna problematykę Kaukazu i nie kwestionuje negatywnej w tym rejonie roli Rosji, lecz przede wszystkim nie widzi wyjścia z zaklętego koła zemsty rodowej oraz narosłej wiekami nienawiści międzyplemiennej.

źródło: NKJP: Mariusz Wilk: Dom nad Oniego, 2006

Mimo różnic wrażliwości sumienia w odmiennych kulturach (np. w wielu społecznościach zemsta rodowa jest uznawana za kategorię absolutnie konstytutywną), wspólne dla wszystkich pozostaje pragnienie posiadania czystego sumienia wobec najbliższych, a także liczenie się z opinią wyrażaną przez bliskich.

źródło: NKJP: Ryszard Kapuściński: Lapidarium I-III, 2008

Dokonującej się w XII i XIII wieku centralizacji i wzmocnieniu władzy służyło podkreślone w Pieśni o Cydzie odrzucenie obowiązku zemsty rodowej i przekazanie go w ręce wymierzającego sprawiedliwość króla i jego urzędników.

źródło: NKJP: Dariusz Piwowarczyk: Słynni rycerze Europy. Rycerze Chrystusa, 2007

Przestaną mieć skrupuły kiedy okaże się, że Dudajew uciekł z Groznego przed zdobyciem pałacu. Mają z nim zresztą stare rachunki do wyrównania. Prawo krwawej zemsty rodowej jest na Kaukazie jednym z najświętszych.

źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Kilka niepopularnych uwag o wojnie w Czeczenii, Gazeta Wyborcza, 1995-01-21

Dużą rolę w ich kulturze odgrywa Pasztunwali - tzw. kodeks honorowy, oparty m.in. na zemście rodowej. Pasztuni dzielą się na duże plemiona (tabar), dzielące się z kolei na rody (chel). Ważne decyzje podejmowane są przez loja dżirga - radę starszyzny plemienia.

źródło: NKJP: Internet