-
2.
cecha czegoś, co ma tak małą intensywność lub wielkość, że jest prawie niedostrzegalne lub sprawia naturalne wrażenie -
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości materii
jakość i intensywność -
antonimy: ostentacja
-
Potargane, splątane włosy świetnie współgrały z gładką błyszczącą materią kimona, z jej delikatnością i dyskrecją ruchów.
źródło: NKJP: Rafał Nowakowski: Rdza, 2008
W troskliwych objęciach sportowych foteli możemy się poddać mocy nowego silnika 1,6 turbo [...] i dyskrecji usportowionej stylistyki wnętrza opla merivy OPC.
źródło: NKJP: Piotr Myszor: Wyczynowa meriva, Dziennik Zachodni, 2006-02-28
Jan Englert – generał, Artur Żmijewski – rotmistrz, Andrzej Chyra – porucznik stworzyli swoje postaci samą dyskrecją ruchu, słowa, mimiki.
źródło: NKJP: Maria Malatyńska: Katyń, Gazeta Krakowska, 2006-02-28
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. dyskrecja
dyskrecje
D. dyskrecji
dyskrecji
neut dyskrecyj
char C. dyskrecji
dyskrecjom
B. dyskrecję
dyskrecje
N. dyskrecją
dyskrecjami
Ms. dyskrecji
dyskrecjach
W. dyskrecjo
dyskrecje
Inne uwagi
Zwykle lp
-
+ dyskrecja + CZEGO -
łac. discrētiō 'oddzielenie, rozróżnienie'
Współczesne znaczenia za fr. discrétion .