kojarzyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

zaczynać rozumieć lub przypominać sobie coś

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

	Nie dam rady ciągnąć tego dłużej. Nie kojarzę już, co piszę. Siądę jutro od rana. źródło: NKJP: Łukasz Kamykowski: Dom między lipą a bilbordem, 2008
	[...] zrozumiała, że nie pamięta ani jednej wiosny, ani jednej zimy, że nie wie, kto był na imieninach Maurycego, a kto zapomniał o jego urodzinach, że ledwie kojarzy, w jakim wieku są jej wnuczki. źródło: NKJP: Monika Piątkowska: Krakowska żałoba, 2006
	[...] w ostatnich latach liderzy Internetu zaczęli kojarzyć, że im bardziej pojemne konto, tym większe zainteresowanie całym portalem i marką. źródło: NKJP: (n): Teraz pisz na WWW, Dziennik Łódzki, 2005-06-15
	Co to krzywa Gaussa, wiesz? - Coś tam kojarzę... Dawno było. źródło: NKJP: Edward Redliński: Szczurojorczycy, 1994

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	kojarzyłem +(e)m kojarzył	kojarzyłam +(e)m kojarzyła	kojarzyłom +(e)m kojarzyło	kojarzyliśmy +(e)śmy kojarzyli	kojarzyłyśmy +(e)śmy kojarzyły
2 os.	kojarzyłeś +(e)ś kojarzył	kojarzyłaś +(e)ś kojarzyła	kojarzyłoś +(e)ś kojarzyło	kojarzyliście +(e)ście kojarzyli	kojarzyłyście +(e)ście kojarzyły
3 os.	kojarzył	kojarzyła	kojarzyło	kojarzyli	kojarzyły

bezosobnik: kojarzono

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę kojarzył będę kojarzyć	będę kojarzyła będę kojarzyć	będę kojarzyło będę kojarzyć	będziemy kojarzyli będziemy kojarzyć	będziemy kojarzyły będziemy kojarzyć
2 os.	będziesz kojarzył będziesz kojarzyć	będziesz kojarzyła będziesz kojarzyć	będziesz kojarzyło będziesz kojarzyć	będziecie kojarzyli będziecie kojarzyć	będziecie kojarzyły będziecie kojarzyć
3 os.	będzie kojarzył będzie kojarzyć	będzie kojarzyła będzie kojarzyć	będzie kojarzyło będzie kojarzyć	będą kojarzyli będą kojarzyć	będą kojarzyły będą kojarzyć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		kojarzmy
2 os.	kojarz	kojarzcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	kojarzyłbym bym kojarzył	kojarzyłabym bym kojarzyła	kojarzyłobym bym kojarzyło	kojarzylibyśmy byśmy kojarzyli	kojarzyłybyśmy byśmy kojarzyły
2 os.	kojarzyłbyś byś kojarzył	kojarzyłabyś byś kojarzyła	kojarzyłobyś byś kojarzyło	kojarzylibyście byście kojarzyli	kojarzyłybyście byście kojarzyły
3 os.	kojarzyłby by kojarzył	kojarzyłaby by kojarzyła	kojarzyłoby by kojarzyło	kojarzyliby by kojarzyli	kojarzyłyby by kojarzyły

bezosobnik: kojarzono by

bezokolicznik: kojarzyć

imiesłów przysłówkowy współczesny: kojarząc

gerundium: kojarzenie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: kojarzący

odpowiednik aspektowy: skojarzyć

Rz_osobowy	+	kojarzyć	+	ŻE \| ZDANIE PYTAJNOZALEŻNE
Rz_osobowy	+	kojarzyć	+	CO

Wyraz o niepewnej etymologii; być może spokrewniony z czas. koić (zob.).