-
3.
przyczynić się do zawarcia przez kogoś związku małżeńskiego lub nawiązania znajomości albo współpracy -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia relacji międzyludzkich
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Rodzina
relacje rodzinne -
- skojarzyć małżeństwo, pary
-
Powstał więc plan wyswatania Pepiego z infantką Marią Augustą, córką władcy księstwa i króla Saksonii Fryderyka Augusta I. […] Chciano w ten sposób skojarzyć królewski ród Wettynów z takimż Poniatowskich.
źródło: NKJP: Janowski Darek: Bohater i kobieciarz, Dziennik Bałtycki, 2007-02-23
Małżeństwo to - należy zaznaczyć - skojarzone zostało przez wziętego w okolicy swata, Sabina miała wówczas dwadzieścia lat.
źródło: NKJP: Ida Fink: Ślady, 1996
Giełda będzie miała formę dwustronnych spotkań pomiędzy firmami skojarzonymi odpowiednio wcześniej na podstawie zebranych danych, zgodnie z branżą, w jakiej przedsiębiorstwa działają.
źródło: NKJP: JS: Misja gospodarcza, Gazeta Poznańska, 2003-08-18
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. skojarzę
skojarzymy
2 os. skojarzysz
skojarzycie
3 os. skojarzy
skojarzą
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. skojarzyłem
+(e)m skojarzył
skojarzyłam
+(e)m skojarzyła
skojarzyłom
+(e)m skojarzyło
skojarzyliśmy
+(e)śmy skojarzyli
skojarzyłyśmy
+(e)śmy skojarzyły
2 os. skojarzyłeś
+(e)ś skojarzył
skojarzyłaś
+(e)ś skojarzyła
skojarzyłoś
+(e)ś skojarzyło
skojarzyliście
+(e)ście skojarzyli
skojarzyłyście
+(e)ście skojarzyły
3 os. skojarzył
skojarzyła
skojarzyło
skojarzyli
skojarzyły
bezosobnik: skojarzono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. skojarzmy
2 os. skojarz
skojarzcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. skojarzyłbym
bym skojarzył
skojarzyłabym
bym skojarzyła
skojarzyłobym
bym skojarzyło
skojarzylibyśmy
byśmy skojarzyli
skojarzyłybyśmy
byśmy skojarzyły
2 os. skojarzyłbyś
byś skojarzył
skojarzyłabyś
byś skojarzyła
skojarzyłobyś
byś skojarzyło
skojarzylibyście
byście skojarzyli
skojarzyłybyście
byście skojarzyły
3 os. skojarzyłby
by skojarzył
skojarzyłaby
by skojarzyła
skojarzyłoby
by skojarzyło
skojarzyliby
by skojarzyli
skojarzyłyby
by skojarzyły
bezosobnik: skojarzono by
bezokolicznik: skojarzyć
imiesłów przysłówkowy uprzedni: skojarzywszy
gerundium: skojarzenie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. skojarzenie
skojarzenia
D. skojarzenia
skojarzeń
C. skojarzeniu
skojarzeniom
B. skojarzenie
skojarzenia
N. skojarzeniem
skojarzeniami
Ms. skojarzeniu
skojarzeniach
W. skojarzenie
skojarzenia
imiesłów przymiotnikowy bierny: skojarzony
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. skojarzony
skojarzony
skojarzony
skojarzone
skojarzona
D. skojarzonego
skojarzonego
skojarzonego
skojarzonego
skojarzonej
C. skojarzonemu
skojarzonemu
skojarzonemu
skojarzonemu
skojarzonej
B. skojarzonego
skojarzonego
skojarzony
skojarzone
skojarzoną
N. skojarzonym
skojarzonym
skojarzonym
skojarzonym
skojarzoną
Ms. skojarzonym
skojarzonym
skojarzonym
skojarzonym
skojarzonej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. skojarzeni
skojarzeni
skojarzone
skojarzone
D. skojarzonych
skojarzonych
skojarzonych
skojarzonych
C. skojarzonym
skojarzonym
skojarzonym
skojarzonym
B. skojarzonych
skojarzonych
skojarzonych
skojarzone
N. skojarzonymi
skojarzonymi
skojarzonymi
skojarzonymi
Ms. skojarzonych
skojarzonych
skojarzonych
skojarzonych
odpowiednik aspektowy: kojarzyć
-
Rzosobowy + skojarzyć + CO -
Zob. kojarzyć