-
1.
pot. powiedzieć coś krótko, cicho i niepewnie -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język
mówienie -
- bąknąć coś
- bąknąć pod nosem
- bąknąć niepewnie, nieśmiało, niechętnie, niewyraźnie
-
- To ty samotnie podróżujesz? A dużo masz tych pieniędzy? Chłopiec spuścił oczy. - Tatuś zabronił mówić - bąknął niepewnie.
źródło: NKJP: Jerzy Broszkiewicz: Wielka, większa i największa, 1960
Romanow chrząknął zakłopotany. Znowu brakło mu riposty. - Przepraszam - bąknął i uśmiechnął się niewinnie. -Musiałem odreagować wczorajsze emocje.
źródło: NKJP: Małgorzata Kuźmińska; Michał Kuźmiński: Sekret Kroke, 2009
— Przepraszam, weszłam po tamtym panu. Myślałam, że już można. — Tak. Oczywiście — bąknął speszony. — Co dolega? — chciał jak najszybciej znaleźć się na pewnym gruncie medycyny.
źródło: NKJP: Adam Strączek: Wyznanie lekarza-łapownika, 1995
Uśmiechnąłem się głupio, bąknąłem „dobranoc” i jak niepyszny wyszedłem z pokoju.
źródło: NKJP: Jan Brzechwa: Gdy owoc dojrzewa, 1958
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. bąknę
bąkniemy
2 os. bąkniesz
bąkniecie
3 os. bąknie
bąkną
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. bąknąłem
+(e)m bąknął
bąknęłam
+(e)m bąknęła
bąknęłom
+(e)m bąknęło
bąknęliśmy
+(e)śmy bąknęli
bąknęłyśmy
+(e)śmy bąknęły
2 os. bąknąłeś
+(e)ś bąknął
bąknęłaś
+(e)ś bąknęła
bąknęłoś
+(e)ś bąknęło
bąknęliście
+(e)ście bąknęli
bąknęłyście
+(e)ście bąknęły
3 os. bąknął
bąknęła
bąknęło
bąknęli
bąknęły
bezosobnik: bąknięto
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. bąknijmy
2 os. bąknij
bąknijcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. bąknąłbym
bym bąknął
bąknęłabym
bym bąknęła
bąknęłobym
bym bąknęło
bąknęlibyśmy
byśmy bąknęli
bąknęłybyśmy
byśmy bąknęły
2 os. bąknąłbyś
byś bąknął
bąknęłabyś
byś bąknęła
bąknęłobyś
byś bąknęło
bąknęlibyście
byście bąknęli
bąknęłybyście
byście bąknęły
3 os. bąknąłby
by bąknął
bąknęłaby
by bąknęła
bąknęłoby
by bąknęło
bąknęliby
by bąknęli
bąknęłyby
by bąknęły
bezosobnik: bąknięto by
bezokolicznik: bąknąć
imiesłów przysłówkowy uprzedni: bąknąwszy
gerundium: bąknięcie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. bąknięcie
bąknięcia
D. bąknięcia
bąknięć
C. bąknięciu
bąknięciom
B. bąknięcie
bąknięcia
N. bąknięciem
bąknięciami
Ms. bąknięciu
bąknięciach
W. bąknięcie
bąknięcia
imiesłów przymiotnikowy bierny: bąknięty
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. bąknięty
bąknięty
bąknięty
bąknięte
bąknięta
D. bąkniętego
bąkniętego
bąkniętego
bąkniętego
bąkniętej
C. bąkniętemu
bąkniętemu
bąkniętemu
bąkniętemu
bąkniętej
B. bąkniętego
bąkniętego
bąknięty
bąknięte
bąkniętą
N. bąkniętym
bąkniętym
bąkniętym
bąkniętym
bąkniętą
Ms. bąkniętym
bąkniętym
bąkniętym
bąkniętym
bąkniętej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. bąknięci
bąknięci
bąknięte
bąknięte
D. bąkniętych
bąkniętych
bąkniętych
bąkniętych
C. bąkniętym
bąkniętym
bąkniętym
bąkniętym
B. bąkniętych
bąkniętych
bąkniętych
bąknięte
N. bąkniętymi
bąkniętymi
bąkniętymi
bąkniętymi
Ms. bąkniętych
bąkniętych
bąkniętych
bąkniętych
odpowiednik aspektowy: bąkać
-
Rzosobowy + bąknąć + (CO)Rzosobowy + bąknąć + MOWA WPROST -