bąkać

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. cicho

  • 1.

    pot.  mówić coś do kogoś krótko, cicho i niepewnie
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Język

    mówienie


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Stany psychiczne człowieka

    zachowania emocjonalne

    • bąkać przeprosiny
    • bąkać pod nosem
    • bąkać niezrozumiale, nieśmiało, niepewnie
  • Synu Arana, brata mego, dlaczego twoja żona nie jest ciężarna? Bratanek zaczerwienił się gwałtownie. Spuściwszy oczy bąkał coś niezrozumiale.

    źródło: NKJP: Zofia Kossak: Przymierze, 1952

    Jednak było parę opowieści o wielokrotnym powtarzaniu tej strasznej dla kobiety wiadomości; jedna o człowieku, który znad gazety bąkał swoje zwykłe: uhm, taaa, okej, okej, dopiero za trzecim razem, gdy podniosła głos, zerwał się z krzykiem: - Boże, to straszne, dlaczego nic nie mówisz?

    źródło: NKJP: Krystyna Kofta: Gdyby zamilkły kobiety, 2005

    – Przepraszam – bąkała jak pensjonarka. Wiedziała, że musi z nim porozmawiać, żeby nie zwariować do końca.

    źródło: NKJP: Piotr Zaremba: Plama na suficie, 2004

  • część mowy: czasownik

    aspekt: niedokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas teraźniejszy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. bąkam
    bąkamy
    2 os. bąkasz
    bąkacie
    3 os. bąka
    bąkają

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. bąkałem
    +(e)m bąkał
    bąkałam
    +(e)m bąkała
    bąkałom
    +(e)m bąkało
    bąkaliśmy
    +(e)śmy bąkali
    bąkałyśmy
    +(e)śmy bąkały
    2 os. bąkałeś
    +(e)ś bąkał
    bąkałaś
    +(e)ś bąkała
    bąkałoś
    +(e)ś bąkało
    bąkaliście
    +(e)ście bąkali
    bąkałyście
    +(e)ście bąkały
    3 os. bąkał
    bąkała
    bąkało
    bąkali
    bąkały

    bezosobnik: bąkano

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. będę bąkał
    będę bąkać
    będę bąkała
    będę bąkać
    będę bąkało
    będę bąkać
    będziemy bąkali
    będziemy bąkać
    będziemy bąkały
    będziemy bąkać
    2 os. będziesz bąkał
    będziesz bąkać
    będziesz bąkała
    będziesz bąkać
    będziesz bąkało
    będziesz bąkać
    będziecie bąkali
    będziecie bąkać
    będziecie bąkały
    będziecie bąkać
    3 os. będzie bąkał
    będzie bąkać
    będzie bąkała
    będzie bąkać
    będzie bąkało
    będzie bąkać
    będą bąkali
    będą bąkać
    będą bąkały
    będą bąkać

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. bąkajmy
    2 os. bąkaj
    bąkajcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. bąkałbym
    bym bąkał
    bąkałabym
    bym bąkała
    bąkałobym
    bym bąkało
    bąkalibyśmy
    byśmy bąkali
    bąkałybyśmy
    byśmy bąkały
    2 os. bąkałbyś
    byś bąkał
    bąkałabyś
    byś bąkała
    bąkałobyś
    byś bąkało
    bąkalibyście
    byście bąkali
    bąkałybyście
    byście bąkały
    3 os. bąkałby
    by bąkał
    bąkałaby
    by bąkała
    bąkałoby
    by bąkało
    bąkaliby
    by bąkali
    bąkałyby
    by bąkały

    bezosobnik: bąkano by

    bezokolicznik: bąkać

    imiesłów przysłówkowy współczesny: bąkając

    gerundium: bąkanie

    imiesłów przymiotnikowy czynny: bąkający

    imiesłów przymiotnikowy bierny: bąkany

    odpowiednik aspektowy: bąknąć

  • Rzosobowy + bąkać +
    CO
    Rzosobowy + bąkać +
    MOWA WPROST
  • psł. *bǫkati 'wydawać niski, przeciągły głos'