bąkać - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

pot. wspominać o czymś nieśmiało lub mimochodem

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Język

mówienie

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

Od połowy września zaczynał pracę w fabryce samochodów, w mieście oddalonym o kilkanaście kilometrów od M. Bąkał coś o przeprowadzce. Chciał mieszkać sam.

źródło: NKJP: Maciej Malicki: Ostatnia [sto czternaście opowiadań o tym samym], 2009

Kolega zaczął coś bąkać o pouczeniu, ale dzielny sierżant spiorunował go wzrokiem.

źródło: NKJP: Maciej Siembieda: Popieram swoją policję, Trybuna Śląska, 2001-04-20

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	bąkam	bąkamy
2 os.	bąkasz	bąkacie
3 os.	bąka	bąkają

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	bąkałem +(e)m bąkał	bąkałam +(e)m bąkała	bąkałom +(e)m bąkało	bąkaliśmy +(e)śmy bąkali	bąkałyśmy +(e)śmy bąkały
2 os.	bąkałeś +(e)ś bąkał	bąkałaś +(e)ś bąkała	bąkałoś +(e)ś bąkało	bąkaliście +(e)ście bąkali	bąkałyście +(e)ście bąkały
3 os.	bąkał	bąkała	bąkało	bąkali	bąkały

bezosobnik: bąkano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę bąkał będę bąkać	będę bąkała będę bąkać	będę bąkało będę bąkać	będziemy bąkali będziemy bąkać	będziemy bąkały będziemy bąkać
2 os.	będziesz bąkał będziesz bąkać	będziesz bąkała będziesz bąkać	będziesz bąkało będziesz bąkać	będziecie bąkali będziecie bąkać	będziecie bąkały będziecie bąkać
3 os.	będzie bąkał będzie bąkać	będzie bąkała będzie bąkać	będzie bąkało będzie bąkać	będą bąkali będą bąkać	będą bąkały będą bąkać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		bąkajmy
2 os.	bąkaj	bąkajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	bąkałbym bym bąkał	bąkałabym bym bąkała	bąkałobym bym bąkało	bąkalibyśmy byśmy bąkali	bąkałybyśmy byśmy bąkały
2 os.	bąkałbyś byś bąkał	bąkałabyś byś bąkała	bąkałobyś byś bąkało	bąkalibyście byście bąkali	bąkałybyście byście bąkały
3 os.	bąkałby by bąkał	bąkałaby by bąkała	bąkałoby by bąkało	bąkaliby by bąkali	bąkałyby by bąkały

bezosobnik: bąkano by

bezokolicznik: bąkać

imiesłów przysłówkowy współczesny: bąkając

gerundium: bąkanie

rodzaj gramatyczny: ndk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	bąkanie	bąkania
D.	bąkania	bąkań
C.	bąkaniu	bąkaniom
B.	bąkanie	bąkania
N.	bąkaniem	bąkaniami
Ms.	bąkaniu	bąkaniach
W.	bąkanie	bąkania

imiesłów przymiotnikowy czynny: bąkający

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	bąkający	bąkający	bąkający	bąkające	bąkająca
D.	bąkającego	bąkającego	bąkającego	bąkającego	bąkającej
C.	bąkającemu	bąkającemu	bąkającemu	bąkającemu	bąkającej
B.	bąkającego	bąkającego	bąkający	bąkające	bąkającą
N.	bąkającym	bąkającym	bąkającym	bąkającym	bąkającą
Ms.	bąkającym	bąkającym	bąkającym	bąkającym	bąkającej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	bąkający	bąkający	bąkające	bąkające
D.	bąkających	bąkających	bąkających	bąkających
C.	bąkającym	bąkającym	bąkającym	bąkającym
B.	bąkających	bąkających	bąkających	bąkające
N.	bąkającymi	bąkającymi	bąkającymi	bąkającymi
Ms.	bąkających	bąkających	bąkających	bąkających

odpowiednik aspektowy: bąknąć

Składnia

Rz_osobowy	+	bąkać	+	o CZYM
Rz_osobowy	+	bąkać	+	że ZDANIE

Pochodzenie

psł. *bǫkati 'wydawać niski, przeciągły głos'