Jak korzystać ze słownika?

wieścić

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. burzę

  • Definicja

    2.

    książk.  być zapowiedzią, czegoś, co nastąpi
  • Kwalifikacja tematyczna

    ATEMATYCZNY

  • Relacje znaczeniowe
    synonimy:  wieszczyć
  • Połączenia
    • kometa, pojawienie się czegoś, wiatr wieści; bijące dzwony wieszczą
    • wieścić burzę, klęskę, nadchodzący koniec, nadejście czegoś, nieszczęście, rychłą śmierć, upadek, zwycięstwo
    • znaki wieszczące
  • Cytaty

    Jechał z odpowiednią obstawą, z zakutymi w stal żołnierzami. Warkot motorów wieścił ich przejazd.

    źródło: NKJP: Wit Szostak: Oberki do końca świata, 2007

    Zwycięstwo Armii Czerwonej pod Stalingradem wieściło znamienny przełom w przebiegu II wojny światowej.

    źródło: NKJP: Karol Mórawski: Kartki z dziejów Żydów warszawskich, 1993

    Dudnienie bębna [...] słychać było wyraźniej niż kiedykolwiek. Odgłos ten, niby złowieszczy pomruk demonów, tchnął nielitościwą wymową, nabierał nieomylnego znaczenia. Wieścił śmierć.

    źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Orinoko, 1957
  • Odmiana

    część mowy: czasownik

    aspekt: niedokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas teraźniejszy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. wieszczę
    		 wieścimy
    2 os. wieścisz
    		 wieścicie
    3 os. wieści
    		 wieszczą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. wieściłem
    +(e)m wieścił
    		 wieściłam
    +(e)m wieściła
    		 wieściłom
    +(e)m wieściło
    		 wieściliśmy
    +(e)śmy wieścili
    		 wieściłyśmy
    +(e)śmy wieściły
    2 os. wieściłeś
    +(e)ś wieścił
    		 wieściłaś
    +(e)ś wieściła
    		 wieściłoś
    +(e)ś wieściło
    		 wieściliście
    +(e)ście wieścili
    		 wieściłyście
    +(e)ście wieściły
    3 os. wieścił
    		 wieściła
    		 wieściło
    		 wieścili
    		 wieściły

    bezosobnik: wieszczono

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. będę wieścił
    będę wieścić
    		 będę wieściła
    będę wieścić
    		 będę wieściło
    będę wieścić
    		 będziemy wieścili
    będziemy wieścić
    		 będziemy wieściły
    będziemy wieścić
    2 os. będziesz wieścił
    będziesz wieścić
    		 będziesz wieściła
    będziesz wieścić
    		 będziesz wieściło
    będziesz wieścić
    		 będziecie wieścili
    będziecie wieścić
    		 będziecie wieściły
    będziecie wieścić
    3 os. będzie wieścił
    będzie wieścić
    		 będzie wieściła
    będzie wieścić
    		 będzie wieściło
    będzie wieścić
    		 będą wieścili
    będą wieścić
    		 będą wieściły
    będą wieścić

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. wieśćmy
    2 os. wieść
    		 wieśćcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. wieściłbym
    bym wieścił
    		 wieściłabym
    bym wieściła
    		 wieściłobym
    bym wieściło
    		 wieścilibyśmy
    byśmy wieścili
    		 wieściłybyśmy
    byśmy wieściły
    2 os. wieściłbyś
    byś wieścił
    		 wieściłabyś
    byś wieściła
    		 wieściłobyś
    byś wieściło
    		 wieścilibyście
    byście wieścili
    		 wieściłybyście
    byście wieściły
    3 os. wieściłby
    by wieścił
    		 wieściłaby
    by wieściła
    		 wieściłoby
    by wieściło
    		 wieściliby
    by wieścili
    		 wieściłyby
    by wieściły

    bezosobnik: wieszczono by

    bezokolicznik: wieścić

    imiesłów przysłówkowy współczesny: wieszcząc

    gerundium: wieszczenie

    imiesłów przymiotnikowy czynny: wieszczący

    imiesłów przymiotnikowy bierny: wieszczony

  • Składnia
    Rznieżywotny + wieścić +
    CO
  • Pochodzenie

    psł. *věstiti, *věščǫ (< *věsťǫ) 'przekazywać wieść, wiadomość, ogłaszać, oznajmiać'

    Zob.  wieść I