-
2.
zespół emocji i wrażeń chwilowo odczuwanych przez kogoś w jakichś okolicznościach -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka -
- dobre usposobienie
- być w jakimś usposobieniu
-
Witam cię, dostojny gościu Królowej! - zaśmiał się Wielki Mag. - Mam nadzieję, że jesteś w odpowiednim usposobieniu do poważnej, powtarzam, poważnej rozmowy?
źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Podróż do krainy om Opowieść hipotetyczna, 1974
Ponieważ nikt mi nie raczył odpowiedzieć, udałam się osobiście do Naczelnego Lekarza Warszawy. Był widać w dobrym usposobieniu, bo podniósł słuchawkę telefonu i polecił wydać mi 10 (słownie: dziesięć) litrów benzyny.
źródło: NKJP: Jolanta Wachowicz-Makowska: Panienka w PRL-u, 2007
Jestem w usposobieniu gorzej niż fatalnym, najsmutniejszym, pozbawionym wszelkie otuchy i nadziei, wszelkiej młodości. Nie kocham nikogo, jakież to okropne.
źródło: NKJP: Maria Dąbrowska: Dzienniki 1, 2009
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. usposobienie
usposobienia
D. usposobienia
usposobień
C. usposobieniu
usposobieniom
B. usposobienie
usposobienia
N. usposobieniem
usposobieniami
Ms. usposobieniu
usposobieniach
W. usposobienie
usposobienia
Inne uwagi
Zwykle lp
-
Zob. usposobić