głowić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

intensywnie nad czymś myśleć, szukając rozwiązania

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

policja głowi się; badacze, eksperci, historycy, naukowcy głowią się
głowić się nad odpowiedzią, nad przyczyną, nad pytaniem, nad rozwiązaniem, nad wyborem, nad zadaniem, nad zagadką
głowić się od kilku godzin
głowić się przez cały dzień
głowić się bezskutecznie, nadaremnie, na próżno

	Co więc skłoniło Fryderyka III z dynastii oldenburskiej do wypowiedzenia Szwecji samobójczej wojny? Nad tym pytaniem głowią się po dziś dzień historycy badający ten okres dziejów Europy. źródło: NKJP: Tomasz Mirkowicz: Pielgrzymka do Ziemi Świętej Egiptu, 1999
	Skazaniec przesiedzi trzy lata w ścisłej izolacji […]. Umrze ostatecznie z głodu. Późniejsi pisarze będą się głowić, czy była to samobójcza śmierć, czy powolna egzekucja wskutek chronicznego niedożywienia. źródło: NKJP: Jacek Bocheński: Tyberiusz Cezar, 2009
	Długo głowiliśmy się, jak rozwiązać tę łamigłówkę. źródło: NKJP: Torańska Teresa: Oni, 1985
	„Skąd ja go znam?!” - głowił się. źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Zamach na wyspę, 2001

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	głowiłem się +(e)m się głowił	głowiłam się +(e)m się głowiła	głowiłom się +(e)m się głowiło	głowiliśmy się +(e)śmy się głowili	głowiłyśmy się +(e)śmy się głowiły
2 os.	głowiłeś się +(e)ś się głowił	głowiłaś się +(e)ś się głowiła	głowiłoś się +(e)ś się głowiło	głowiliście się +(e)ście się głowili	głowiłyście się +(e)ście się głowiły
3 os.	głowił się	głowiła się	głowiło się	głowili się	głowiły się

bezosobnik: głowiono się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się głowił będę się głowić	będę się głowiła będę się głowić	będę się głowiło będę się głowić	będziemy się głowili będziemy się głowić	będziemy się głowiły będziemy się głowić
2 os.	będziesz się głowił będziesz się głowić	będziesz się głowiła będziesz się głowić	będziesz się głowiło będziesz się głowić	będziecie się głowili będziecie się głowić	będziecie się głowiły będziecie się głowić
3 os.	będzie się głowił będzie się głowić	będzie się głowiła będzie się głowić	będzie się głowiło będzie się głowić	będą się głowili będą się głowić	będą się głowiły będą się głowić

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		główmy się
2 os.	głów się	główcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	głowiłbym się bym się głowił	głowiłabym się bym się głowiła	głowiłobym się bym się głowiło	głowilibyśmy się byśmy się głowili	głowiłybyśmy się byśmy się głowiły
2 os.	głowiłbyś się byś się głowił	głowiłabyś się byś się głowiła	głowiłobyś się byś się głowiło	głowilibyście się byście się głowili	głowiłybyście się byście się głowiły
3 os.	głowiłby się by się głowił	głowiłaby się by się głowiła	głowiłoby się by się głowiło	głowiliby się by się głowili	głowiłyby się by się głowiły

bezosobnik: głowiono by się

bezokolicznik: głowić się

imiesłów przysłówkowy współczesny: głowiąc się

gerundium: głowienie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: głowiący się

Zob. głowa