skonfiskować - Wielki słownik języka polskiego PAN

zabrać coś komuś na mocy prawa

[skonfiskować] lub [skąfiskować]

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Prawo i łamanie prawa

regulacje prawne

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Prawo i łamanie prawa

policja i inne służby mundurowe

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Finanse

własność

policja skonfiskowała coś; wojsko skonfiskowało coś; celnicy, policjanci skonfiskowali coś
skonfiskować alkohol, broń, komputery, laptopy, ruchomości, samochody, sprzęt, towar; dobra, majątek, mienie
skonfiskowany przez cenzurę, przez władze
bezprawnie skonfiskowany

	[...] 6 tysięcy płyt kompaktowych i 280 litrów spirytusu skonfiskowali wczoraj na Stadionie X-lecia celnicy. źródło: NKJP: Kolejny nalot celników na stadion, Metropol nr 11/04, 2001
	[...] powstanie styczniowe zadało poważny cios polskości na Kresach Wschodnich. Skonfiskowano tam wówczas około 1800 majątków, w Królestwie 1600. źródło: NKJP: Janusz Tazbir: Silva rerum historicarum, 2002
	- Wasi ludzie - zaczął półgłosem, patrząc na pomarszczoną twarz oficera żandarmerii - skonfiskowali broń strzelcowi, który szedł do mnie, na kwaterę mego plutonu. źródło: NKJP: Roman Bratny: Kolumbowie — rocznik 20, 1957
	Mój dziadek prowadził gospodarstwo rolne, ponieważ komuniści skonfiskowali mu restaurację i kino. źródło: NKJP: Dariusz Kuczmarski, Czas rocznic, czas ocen, Goniec Rumski, 1999-09-24

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	skonfiskowałem +(e)m skonfiskował	skonfiskowałam +(e)m skonfiskowała	skonfiskowałom +(e)m skonfiskowało	skonfiskowaliśmy +(e)śmy skonfiskowali	skonfiskowałyśmy +(e)śmy skonfiskowały
2 os.	skonfiskowałeś +(e)ś skonfiskował	skonfiskowałaś +(e)ś skonfiskowała	skonfiskowałoś +(e)ś skonfiskowało	skonfiskowaliście +(e)ście skonfiskowali	skonfiskowałyście +(e)ście skonfiskowały
3 os.	skonfiskował	skonfiskowała	skonfiskowało	skonfiskowali	skonfiskowały

bezosobnik: skonfiskowano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		skonfiskujmy
2 os.	skonfiskuj	skonfiskujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	skonfiskowałbym bym skonfiskował	skonfiskowałabym bym skonfiskowała	skonfiskowałobym bym skonfiskowało	skonfiskowalibyśmy byśmy skonfiskowali	skonfiskowałybyśmy byśmy skonfiskowały
2 os.	skonfiskowałbyś byś skonfiskował	skonfiskowałabyś byś skonfiskowała	skonfiskowałobyś byś skonfiskowało	skonfiskowalibyście byście skonfiskowali	skonfiskowałybyście byście skonfiskowały
3 os.	skonfiskowałby by skonfiskował	skonfiskowałaby by skonfiskowała	skonfiskowałoby by skonfiskowało	skonfiskowaliby by skonfiskowali	skonfiskowałyby by skonfiskowały

bezosobnik: skonfiskowano by

bezokolicznik: skonfiskować

imiesłów przysłówkowy uprzedni: skonfiskowawszy

gerundium: skonfiskowanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: skonfiskowany

odpowiednik aspektowy: konfiskować

Rz osobowy

+

skonfiskować

+

CO + (KOMU)

Od: konfiskować