pomówić - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

książk. bezpodstawnie obciążyć kogoś winą lub przypisać komuś złe czyny i złe zamiary

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

	Zwłaszcza że pomówieni o współpracę z SB nie mają właściwie żadnej drogi odwoławczej. źródło: NKJP: Piotr Pytlakowski, Ewa Winnicka: Buszujący w teczkach, Polityka, 2005-01-15
	Osiemset głów ścięto z tej przyczyny - trzy razy więcej niż ścięła Maria, zwana Krwawą, wylicza gorzki ironista Duché. Ale nikt Elżbiety nie nazwie „krwawą”, nikt nawet jej nie pomówi o okrucieństwo. źródło: NKJP: Józef Hen: Ja, Michał z Montaigne?, 2009
	- Czy Pan się nie obawia, że jeżeli raz się kogoś publicznie pomówi, brzydko mówiąc obrzuci g..., to ono się do człowieka przyklei na dobre. - Obawiam się, że tak, mam tego świadomość. źródło: NKJP: NIKT NIE JEST BEZPIECZNY, Gazeta Wyborcza, 1992-06-17
	Jak twierdzi przewodniczący rady, partyjni koledzy pomówili go o współpracę ze światem przestępczym oraz przypisali mu fakt ukarania przez sąd - co ma być nieprawdą. źródło: NKJP: Borowski Maciek: Skarży szef rady, Gazeta Wrocławska, 2001-10-22

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pomówiłem +(e)m pomówił	pomówiłam +(e)m pomówiła	pomówiłom +(e)m pomówiło	pomówiliśmy +(e)śmy pomówili	pomówiłyśmy +(e)śmy pomówiły
2 os.	pomówiłeś +(e)ś pomówił	pomówiłaś +(e)ś pomówiła	pomówiłoś +(e)ś pomówiło	pomówiliście +(e)ście pomówili	pomówiłyście +(e)ście pomówiły
3 os.	pomówił	pomówiła	pomówiło	pomówili	pomówiły

bezosobnik: pomówiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		pomówmy
2 os.	pomów	pomówcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pomówiłbym bym pomówił	pomówiłabym bym pomówiła	pomówiłobym bym pomówiło	pomówilibyśmy byśmy pomówili	pomówiłybyśmy byśmy pomówiły
2 os.	pomówiłbyś byś pomówił	pomówiłabyś byś pomówiła	pomówiłobyś byś pomówiło	pomówilibyście byście pomówili	pomówiłybyście byście pomówiły
3 os.	pomówiłby by pomówił	pomówiłaby by pomówiła	pomówiłoby by pomówiło	pomówiliby by pomówili	pomówiłyby by pomówiły

bezosobnik: pomówiono by

bezokolicznik: pomówić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: pomówiwszy

gerundium: pomówienie

imiesłów przymiotnikowy bierny: pomówiony

odpowiednik aspektowy: pomawiać

+

pomówić

+

KOGO + o CO

Zob. mówić