wrzeszczeć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

wyrażając swoje myśli, krzyczeć głośno i ze złością

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Język

mówienie

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

hiperonimy:

krzyczeć

Rozwalę to wszystko – wrzeszczał mężczyzna. Potem wszystko potoczyło się, jak w filmie.

źródło: NKJP: Maria Klimczyk: Bo odcięli im prąd..., Dziennik Zachodni, 2005-11-2

Tego dnia groził dziecku jednego z oskarżonych, wcześniej pobił swoją konkubinę, wrzeszczał, że wszystkich pozabija.

źródło: NKJP: Dorota Kowalska: Sprawiedliwość bezradnych, Dziennik Zachodni, 2009-06-26

[...] deputowani z Niemiec i Francji wrzeszczeli wrogie Polsce hasła.

źródło: NKJP: Internet

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wrzeszczałem +(e)m wrzeszczał	wrzeszczałam +(e)m wrzeszczała	wrzeszczałom +(e)m wrzeszczało	wrzeszczeliśmy +(e)śmy wrzeszczeli	wrzeszczałyśmy +(e)śmy wrzeszczały
2 os.	wrzeszczałeś +(e)ś wrzeszczał	wrzeszczałaś +(e)ś wrzeszczała	wrzeszczałoś +(e)ś wrzeszczało	wrzeszczeliście +(e)ście wrzeszczeli	wrzeszczałyście +(e)ście wrzeszczały
3 os.	wrzeszczał	wrzeszczała	wrzeszczało	wrzeszczeli	wrzeszczały

bezosobnik: wrzeszczano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę wrzeszczał będę wrzeszczeć	będę wrzeszczała będę wrzeszczeć	będę wrzeszczało będę wrzeszczeć	będziemy wrzeszczeli będziemy wrzeszczeć	będziemy wrzeszczały będziemy wrzeszczeć
2 os.	będziesz wrzeszczał będziesz wrzeszczeć	będziesz wrzeszczała będziesz wrzeszczeć	będziesz wrzeszczało będziesz wrzeszczeć	będziecie wrzeszczeli będziecie wrzeszczeć	będziecie wrzeszczały będziecie wrzeszczeć
3 os.	będzie wrzeszczał będzie wrzeszczeć	będzie wrzeszczała będzie wrzeszczeć	będzie wrzeszczało będzie wrzeszczeć	będą wrzeszczeli będą wrzeszczeć	będą wrzeszczały będą wrzeszczeć

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wrzeszczałbym bym wrzeszczał	wrzeszczałabym bym wrzeszczała	wrzeszczałobym bym wrzeszczało	wrzeszczelibyśmy byśmy wrzeszczeli	wrzeszczałybyśmy byśmy wrzeszczały
2 os.	wrzeszczałbyś byś wrzeszczał	wrzeszczałabyś byś wrzeszczała	wrzeszczałobyś byś wrzeszczało	wrzeszczelibyście byście wrzeszczeli	wrzeszczałybyście byście wrzeszczały
3 os.	wrzeszczałby by wrzeszczał	wrzeszczałaby by wrzeszczała	wrzeszczałoby by wrzeszczało	wrzeszczeliby by wrzeszczeli	wrzeszczałyby by wrzeszczały

bezosobnik: wrzeszczano by

bezokolicznik: wrzeszczeć

imiesłów przysłówkowy współczesny: wrzeszcząc

gerundium: wrzeszczenie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: wrzeszczący

odpowiednik aspektowy: wrzasnąć

psł. *vrěščati, (dial.) *verščati