wrzeszczeć - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

krzyczeć głośno z bólu, ze strachu lub pod wpływem innych silnych emocji

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

synonimy:

krzyczeć

tłum wrzeszczy; dzieci wrzeszczą;
wrzeszczeć z bólu, z przerażenia, z radości, z rozpaczy, ze strachu, z uciechy, z wściekłości, ze złości
wrzeszczeć histerycznie, przeraźliwie, rozpaczliwie, wniebogłosy
wrzeszczeć jak opętaniec, jak opętany

	- Do tej pory miałam opory w okazywaniu swoich emocji. Teraz wrzeszczę i walę pięścią z całej siły. źródło: NKJP: Magdalena Grochowalska: Moc jest z tobą..., Express Ilustrowany, 2004-02-21
	Odciążeni knechci uciekali tak chyżo, że doganiali konnych i pancernych. Nie mogący nadążyć wyli i wrzeszczeli w panice. źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002
	Przez całą noc nad placem rozbrzmiewał odgłos modlitw, śpiewu i płaczu dzieci. Kobiety odmawiały modły za zmarłych. Dzieci przyciskały dłonie do krwawiących ran i wrzeszczały z bólu. źródło: NKJP: Anne Barrowclough: Trwa walka z czasem o uratowanie tysięcy ludzi, Dziennik Zachodni, 2010-01-1
	Dom na skarpie nad rzeką, po drugiej stronie elektrownia z „rekwizytami” do wytwarzania prądu, i ta zapora wodna, co piętrzyła tony wody spadające wodospadem - miejsce kąpieli i zabaw wrzeszczących z radości dzieci. źródło: NKJP: Wanda Rogalewska: Mój Dom Rodzinny - POLSKA, Akant, 2009-10

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wrzeszczałem +(e)m wrzeszczał	wrzeszczałam +(e)m wrzeszczała	wrzeszczałom +(e)m wrzeszczało	wrzeszczeliśmy +(e)śmy wrzeszczeli	wrzeszczałyśmy +(e)śmy wrzeszczały
2 os.	wrzeszczałeś +(e)ś wrzeszczał	wrzeszczałaś +(e)ś wrzeszczała	wrzeszczałoś +(e)ś wrzeszczało	wrzeszczeliście +(e)ście wrzeszczeli	wrzeszczałyście +(e)ście wrzeszczały
3 os.	wrzeszczał	wrzeszczała	wrzeszczało	wrzeszczeli	wrzeszczały

bezosobnik: wrzeszczano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę wrzeszczał będę wrzeszczeć	będę wrzeszczała będę wrzeszczeć	będę wrzeszczało będę wrzeszczeć	będziemy wrzeszczeli będziemy wrzeszczeć	będziemy wrzeszczały będziemy wrzeszczeć
2 os.	będziesz wrzeszczał będziesz wrzeszczeć	będziesz wrzeszczała będziesz wrzeszczeć	będziesz wrzeszczało będziesz wrzeszczeć	będziecie wrzeszczeli będziecie wrzeszczeć	będziecie wrzeszczały będziecie wrzeszczeć
3 os.	będzie wrzeszczał będzie wrzeszczeć	będzie wrzeszczała będzie wrzeszczeć	będzie wrzeszczało będzie wrzeszczeć	będą wrzeszczeli będą wrzeszczeć	będą wrzeszczały będą wrzeszczeć

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wrzeszczałbym bym wrzeszczał	wrzeszczałabym bym wrzeszczała	wrzeszczałobym bym wrzeszczało	wrzeszczelibyśmy byśmy wrzeszczeli	wrzeszczałybyśmy byśmy wrzeszczały
2 os.	wrzeszczałbyś byś wrzeszczał	wrzeszczałabyś byś wrzeszczała	wrzeszczałobyś byś wrzeszczało	wrzeszczelibyście byście wrzeszczeli	wrzeszczałybyście byście wrzeszczały
3 os.	wrzeszczałby by wrzeszczał	wrzeszczałaby by wrzeszczała	wrzeszczałoby by wrzeszczało	wrzeszczeliby by wrzeszczeli	wrzeszczałyby by wrzeszczały

bezosobnik: wrzeszczano by

bezokolicznik: wrzeszczeć

imiesłów przysłówkowy współczesny: wrzeszcząc

gerundium: wrzeszczenie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: wrzeszczący

odpowiednik aspektowy: wrzasnąć

+

wrzeszczeć

+

z CZEGO

psł. *vrěščati, (dial.) *verščati