-
1.
wyrazić swoje myśli, krzycząc głośno i ze złością -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język
mówienie
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
zachowania emocjonalne -
- wrzasnął esbek, gestapowiec, żandarm; ktoś
- wrzasnąć do słuchawki, do telefonu; na całe gardło
-
Wyrwałem do przodu. - Stój! - wrzasnął Bohdan. - Stój, ty draniu! Zatłukę!
źródło: NKJP: Aleksander Minkowski: Szaleństwo Majki Skowron, 1972
- Co ty robisz! - wrzasnęła Rita, a Jerzyk zaczął płakać.
źródło: NKJP: Marek Krajewski: Głowa Minotaura, 2009
- Cicho bądź! - wrzasnął szef purpurowy ze złości. Sam nie rozmawiał z nikim, prócz żony, o niestosownym prowadzeniu się długonogiej kelnerki. Nie znosił, gdy inni wyciągali ten temat na światło dzienne.
źródło: NKJP: Krystyna Boglar: Zobaczysz, że pewnego dnia, 1996
Ostatnia uwaga go dotknęła, wrzasnął, że nie przypomina sobie, aby głównym obowiązkiem ojca było wychowywanie małych dziewczynek [...].
źródło: NKJP: Zygmunt Miłoszewski: Uwikłanie, 2007
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. wrzasnę
wrzaśniemy
2 os. wrzaśniesz
wrzaśniecie
3 os. wrzaśnie
wrzasną
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. wrzasnąłem
+(e)m wrzasnął
wrzasnęłam
+(e)m wrzasnęła
wrzasnęłom
+(e)m wrzasnęło
wrzasnęliśmy
+(e)śmy wrzasnęli
wrzasnęłyśmy
+(e)śmy wrzasnęły
2 os. wrzasnąłeś
+(e)ś wrzasnął
wrzasnęłaś
+(e)ś wrzasnęła
wrzasnęłoś
+(e)ś wrzasnęło
wrzasnęliście
+(e)ście wrzasnęli
wrzasnęłyście
+(e)ście wrzasnęły
3 os. wrzasnął
wrzasnęła
wrzasnęło
wrzasnęli
wrzasnęły
bezosobnik: wrzaśnięto
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. wrzaśnijmy
2 os. wrzaśnij
wrzaśnijcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. wrzasnąłbym
bym wrzasnął
wrzasnęłabym
bym wrzasnęła
wrzasnęłobym
bym wrzasnęło
wrzasnęlibyśmy
byśmy wrzasnęli
wrzasnęłybyśmy
byśmy wrzasnęły
2 os. wrzasnąłbyś
byś wrzasnął
wrzasnęłabyś
byś wrzasnęła
wrzasnęłobyś
byś wrzasnęło
wrzasnęlibyście
byście wrzasnęli
wrzasnęłybyście
byście wrzasnęły
3 os. wrzasnąłby
by wrzasnął
wrzasnęłaby
by wrzasnęła
wrzasnęłoby
by wrzasnęło
wrzasnęliby
by wrzasnęli
wrzasnęłyby
by wrzasnęły
bezosobnik: wrzaśnięto by
bezokolicznik: wrzasnąć
imiesłów przysłówkowy uprzedni: wrzasnąwszy
gerundium: wrzaśnięcie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. wrzaśnięcie
wrzaśnięcia
D. wrzaśnięcia
wrzaśnięć
C. wrzaśnięciu
wrzaśnięciom
B. wrzaśnięcie
wrzaśnięcia
N. wrzaśnięciem
wrzaśnięciami
Ms. wrzaśnięciu
wrzaśnięciach
W. wrzaśnięcie
wrzaśnięcia
-
Rzosobowy + wrzasnąć + że ZDANIERzosobowy + wrzasnąć + MOWA WPROST -
Czasownik nawiązuje do prapostaci *vrěsknǫti; zob. wrzeszczeć