wrzasnąć - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

krzyknąć głośno z bólu, ze strachu lub pod wpływem innych silnych emocji

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

	Plasnęła się gałązką po twarzy. Wrzasnęła z bólu, rozpłakała się i pobiegła w stronę domu. źródło: NKJP: Tomek Tryzna: Idź kochaj i niech ci nie pomoże żadna na ziemi rzecz, 2010
	Cal wrzasnął z wściekłości i bezsilności. źródło: NKJP: Iwona Surmik: Talizman złotego smoka, 2002
	- Aaaaa! - krzyknęłam, a niemowlę złapało się za łysą głowę i z chrzęstem pampersa padło na siedzenie. - Aaaaa! - wrzasnęły dziewczynki, a chłopczyk obwieścił zrezygnowanym tonem: - Mama, znowu parówka w wideo! źródło: NKJP: Grażyna Plebanek: Pudełko ze szpilkami, 2002
	- Łaaa-łuuu!!! - wrzasnął łysy, a jego krzyk w mroźnym powietrzu przybrał postać komiksowego dymku. źródło: NKJP: Włodzimierz Kowalewski: Powrót do Breitenheide, 1998
	- Ua! - wrzasnął Zenuś, znienacka i brutalnie zaatakowany. - Ua! Świnie, łobuzy! źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Dziura w niebie, 1959

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wrzasnąłem +(e)m wrzasnął	wrzasnęłam +(e)m wrzasnęła	wrzasnęłom +(e)m wrzasnęło	wrzasnęliśmy +(e)śmy wrzasnęli	wrzasnęłyśmy +(e)śmy wrzasnęły
2 os.	wrzasnąłeś +(e)ś wrzasnął	wrzasnęłaś +(e)ś wrzasnęła	wrzasnęłoś +(e)ś wrzasnęło	wrzasnęliście +(e)ście wrzasnęli	wrzasnęłyście +(e)ście wrzasnęły
3 os.	wrzasnął	wrzasnęła	wrzasnęło	wrzasnęli	wrzasnęły

bezosobnik: wrzaśnięto

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wrzaśnijmy
2 os.	wrzaśnij	wrzaśnijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wrzasnąłbym bym wrzasnął	wrzasnęłabym bym wrzasnęła	wrzasnęłobym bym wrzasnęło	wrzasnęlibyśmy byśmy wrzasnęli	wrzasnęłybyśmy byśmy wrzasnęły
2 os.	wrzasnąłbyś byś wrzasnął	wrzasnęłabyś byś wrzasnęła	wrzasnęłobyś byś wrzasnęło	wrzasnęlibyście byście wrzasnęli	wrzasnęłybyście byście wrzasnęły
3 os.	wrzasnąłby by wrzasnął	wrzasnęłaby by wrzasnęła	wrzasnęłoby by wrzasnęło	wrzasnęliby by wrzasnęli	wrzasnęłyby by wrzasnęły

bezosobnik: wrzaśnięto by

bezokolicznik: wrzasnąć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wrzasnąwszy

gerundium: wrzaśnięcie

rodzaj gramatyczny: dk

Rz_osobowy	+	wrzasnąć	+	z CZEGO
Rz_osobowy	+	wrzasnąć	+	MOWA WPROST

Czasownik nawiązuje do prapostaci *vrěsknǫti; zob. wrzeszczeć