wrzasnąć - Wielki słownik języka polskiego PAN

4.

wydać krótki, głośny, krzykliwy dźwięk

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat zwierząt

zwyczaje i zachowania zwierząt

Kogut wrzasnął nad ranem [...].

źródło: NKJP: Jan Twardowski: Blisko Jezusa, 1995

Zaniepokoił się, nie otrzymując odpowiedzi. Powtórzył okrzyk, ale z pobliskich sosen wrzasnęła tylko wypłoszona pójdźka.

źródło: NKJP: Paweł Huelle: Opowieści chłodnego morza, 2008

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wrzasnąłem +(e)m wrzasnął	wrzasnęłam +(e)m wrzasnęła	wrzasnęłom +(e)m wrzasnęło	wrzasnęliśmy +(e)śmy wrzasnęli	wrzasnęłyśmy +(e)śmy wrzasnęły
2 os.	wrzasnąłeś +(e)ś wrzasnął	wrzasnęłaś +(e)ś wrzasnęła	wrzasnęłoś +(e)ś wrzasnęło	wrzasnęliście +(e)ście wrzasnęli	wrzasnęłyście +(e)ście wrzasnęły
3 os.	wrzasnął	wrzasnęła	wrzasnęło	wrzasnęli	wrzasnęły

bezosobnik: wrzaśnięto

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wrzaśnijmy
2 os.	wrzaśnij	wrzaśnijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wrzasnąłbym bym wrzasnął	wrzasnęłabym bym wrzasnęła	wrzasnęłobym bym wrzasnęło	wrzasnęlibyśmy byśmy wrzasnęli	wrzasnęłybyśmy byśmy wrzasnęły
2 os.	wrzasnąłbyś byś wrzasnął	wrzasnęłabyś byś wrzasnęła	wrzasnęłobyś byś wrzasnęło	wrzasnęlibyście byście wrzasnęli	wrzasnęłybyście byście wrzasnęły
3 os.	wrzasnąłby by wrzasnął	wrzasnęłaby by wrzasnęła	wrzasnęłoby by wrzasnęło	wrzasnęliby by wrzasnęli	wrzasnęłyby by wrzasnęły

bezosobnik: wrzaśnięto by

bezokolicznik: wrzasnąć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wrzasnąwszy

gerundium: wrzaśnięcie

rodzaj gramatyczny: dk

Rz_żywotny

+

wrzasnąć

+

Czasownik nawiązuje do prapostaci *vrěsknǫti; zob. wrzeszczeć