karmelitanki bose

Reguła sióstr karmelitanek bosych jest wyjątkowo surowa. Klasztor opuszczają tylko na wybory i w wypadkach zagrożenia zdrowia. Ich twarze może oglądać jedynie rodzina, z obcymi kontaktują się przez kratę i z obliczami zasłoniętymi ciemnym płótnem. Jedyną szansą na pobyt na świeżym powietrzu jest przyklasztorny ogród. Uprawiają warzywa, hodują pszczoły. To dla niejedzących mięsa kobiet główne źródło pożywienia.

źródło: NKJP: Internet

Klasztory najczęściej buduje się w czworoboku z dziedzińcem pośrodku. Życie zakonów takich jak karmelitanki bose, które klauzura na całe życie zamyka w klasztornych murach, a reguła nie zezwala nawet na przeniesienie się w inne miejsce (chyba że tworzy się nowy Dom), ani na powrót do kraju, wymaga dużej przestrzeni.

źródło: NKJP: Krystyna Słomka: Klasztor pod kołem polarnym (2), Dziennik Polski, 2005-01-15

W niedzielę, po trzymiesięcznej chorobie, w klasztorze karmelitanek bosych w Coimbrze zmarła siostra Łucja dos Santos, ostatnia z trójki pastuszków, którym w 1917 r., objawić się miała Matka Boska.

źródło: NKJP: Marek Świercz: Tajemnica tajemnicy, Dziennik Zachodni, 2005-02-15

Księżna Jabłonowska oddaje swoje krakowskie posiadłości sercankom, inni możni ofiarodawcy fundują klasztory urszulankom, karmelitankom bosym, felicjankom.

źródło: NKJP: Anna Szulc: Świętogród, Polityka, 2001-04-28