zagadać - Wielki słownik języka polskiego PAN

4.

pot. mówiąc dużo, odsunąć w ten sposób na dalszy plan jakiś inny problem

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Język

mówienie

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

Może dlatego godzinami do niej mówiłem. Mówiłem, chcąc zagadać własny lęk o jej przyszłość.

źródło: NKJP: Piotr Pietucha: Stróż obłąkanych, 2004

Prawda jednak jest taka, że rząd chce konflikt zagadać, co zresztą i tak jest lepsze niż pomysły, by do systemu dosypywać pieniędzy.

źródło: NKJP: Grzegorz Miecugow: Biała piana, Dziennik Polski, 2008-01-26

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zagadałem +(e)m zagadał	zagadałam +(e)m zagadała	zagadałom +(e)m zagadało	zagadaliśmy +(e)śmy zagadali	zagadałyśmy +(e)śmy zagadały
2 os.	zagadałeś +(e)ś zagadał	zagadałaś +(e)ś zagadała	zagadałoś +(e)ś zagadało	zagadaliście +(e)ście zagadali	zagadałyście +(e)ście zagadały
3 os.	zagadał	zagadała	zagadało	zagadali	zagadały

bezosobnik: zagadano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zagadajmy
2 os.	zagadaj	zagadajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zagadałbym bym zagadał	zagadałabym bym zagadała	zagadałobym bym zagadało	zagadalibyśmy byśmy zagadali	zagadałybyśmy byśmy zagadały
2 os.	zagadałbyś byś zagadał	zagadałabyś byś zagadała	zagadałobyś byś zagadało	zagadalibyście byście zagadali	zagadałybyście byście zagadały
3 os.	zagadałby by zagadał	zagadałaby by zagadała	zagadałoby by zagadało	zagadaliby by zagadali	zagadałyby by zagadały

bezosobnik: zagadano by

bezokolicznik: zagadać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zagadawszy

gerundium: zagadanie

imiesłów przymiotnikowy bierny: zagadany

Rz_osobowy

+

zagadać

+

CO

Zob. gadać