jeździć - Wielki słownik języka polskiego PAN

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	jeździłem +(e)m jeździł	jeździłam +(e)m jeździła	jeździłom +(e)m jeździło	jeździliśmy +(e)śmy jeździli	jeździłyśmy +(e)śmy jeździły
2 os.	jeździłeś +(e)ś jeździł	jeździłaś +(e)ś jeździła	jeździłoś +(e)ś jeździło	jeździliście +(e)ście jeździli	jeździłyście +(e)ście jeździły
3 os.	jeździł	jeździła	jeździło	jeździli	jeździły

bezosobnik: jeżdżono

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę jeździł będę jeździć	będę jeździła będę jeździć	będę jeździło będę jeździć	będziemy jeździli będziemy jeździć	będziemy jeździły będziemy jeździć
2 os.	będziesz jeździł będziesz jeździć	będziesz jeździła będziesz jeździć	będziesz jeździło będziesz jeździć	będziecie jeździli będziecie jeździć	będziecie jeździły będziecie jeździć
3 os.	będzie jeździł będzie jeździć	będzie jeździła będzie jeździć	będzie jeździło będzie jeździć	będą jeździli będą jeździć	będą jeździły będą jeździć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		jeździjmy jeźdźmy
2 os.	jeździj jeźdź	jeździjcie jeźdźcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	jeździłbym bym jeździł	jeździłabym bym jeździła	jeździłobym bym jeździło	jeździlibyśmy byśmy jeździli	jeździłybyśmy byśmy jeździły
2 os.	jeździłbyś byś jeździł	jeździłabyś byś jeździła	jeździłobyś byś jeździło	jeździlibyście byście jeździli	jeździłybyście byście jeździły
3 os.	jeździłby by jeździł	jeździłaby by jeździła	jeździłoby by jeździło	jeździliby by jeździli	jeździłyby by jeździły

bezosobnik: jeżdżono by

bezokolicznik: jeździć

imiesłów przysłówkowy współczesny: jeżdżąc

gerundium: jeżdżenie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: jeżdżący

+

jeździć

+

CZYM

psł. *ězditi, *ěždžǫ