-
1.
wskazać komuś coś złego w jego postępowaniu -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia relacji międzyludzkich
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie -
- sąd wytknął; dziennikarze wytknęli coś
- wytknąć autorowi, prezydentowi, władzom coś
- wytknąć błąd, brak, szereg błędów, uchybienie
- publicznie, słusznie wytknąć
-
Potrafiono więc zarówno docenić trud pracy chłopów, jak i wytknąć im lenistwo, gdy pracowali na pańskim gruncie.
źródło: NKJP: Andrzej Chwalba (red.): Obyczaje w Polsce: od średniowiecza do czasów współczesnych, 2005
Historyk literatury mógłby wytknąć mojej książce sporo nieścisłości.
źródło: NKJP: Joanna Siedlecka: Jaśnie Panicz: o Witoldzie Gombrowiczu, 2003
[...] Anna nie omieszkała mu kiedyś wytknąć, że używa „służbowej” teczki do spraw prywatnych, ale był to oczywiście z jej strony żart.
źródło: NKJP: Wiesław Paweł Szymański: Niedźwiedź w katedrze, 2001
- Oni mają obowiązek wykonywać rozkazy - wytknął mu Feri.
źródło: NKJP: Grzegorz Mathea: IV Rzeczpospolita, 2005
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. wytknę
wytkniemy
2 os. wytkniesz
wytkniecie
3 os. wytknie
wytkną
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. wytknąłem
+(e)m wytknął
wytknęłam
+(e)m wytknęła
wytknęłom
+(e)m wytknęło
wytknęliśmy
+(e)śmy wytknęli
wytknęłyśmy
+(e)śmy wytknęły
2 os. wytknąłeś
+(e)ś wytknął
wytknęłaś
+(e)ś wytknęła
wytknęłoś
+(e)ś wytknęło
wytknęliście
+(e)ście wytknęli
wytknęłyście
+(e)ście wytknęły
3 os. wytknął
wytknęła
wytknęło
wytknęli
wytknęły
bezosobnik: wytknięto
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. wytknijmy
2 os. wytknij
wytknijcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. wytknąłbym
bym wytknął
wytknęłabym
bym wytknęła
wytknęłobym
bym wytknęło
wytknęlibyśmy
byśmy wytknęli
wytknęłybyśmy
byśmy wytknęły
2 os. wytknąłbyś
byś wytknął
wytknęłabyś
byś wytknęła
wytknęłobyś
byś wytknęło
wytknęlibyście
byście wytknęli
wytknęłybyście
byście wytknęły
3 os. wytknąłby
by wytknął
wytknęłaby
by wytknęła
wytknęłoby
by wytknęło
wytknęliby
by wytknęli
wytknęłyby
by wytknęły
bezosobnik: wytknięto by
bezokolicznik: wytknąć
imiesłów przysłówkowy uprzedni: wytknąwszy
gerundium: wytknięcie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. wytknięcie
wytknięcia
D. wytknięcia
wytknięć
C. wytknięciu
wytknięciom
B. wytknięcie
wytknięcia
N. wytknięciem
wytknięciami
Ms. wytknięciu
wytknięciach
W. wytknięcie
wytknięcia
imiesłów przymiotnikowy bierny: wytknięty
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. wytknięty
wytknięty
wytknięty
wytknięte
wytknięta
D. wytkniętego
wytkniętego
wytkniętego
wytkniętego
wytkniętej
C. wytkniętemu
wytkniętemu
wytkniętemu
wytkniętemu
wytkniętej
B. wytkniętego
wytkniętego
wytknięty
wytknięte
wytkniętą
N. wytkniętym
wytkniętym
wytkniętym
wytkniętym
wytkniętą
Ms. wytkniętym
wytkniętym
wytkniętym
wytkniętym
wytkniętej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. wytknięci
wytknięci
wytknięte
wytknięte
D. wytkniętych
wytkniętych
wytkniętych
wytkniętych
C. wytkniętym
wytkniętym
wytkniętym
wytkniętym
B. wytkniętych
wytkniętych
wytkniętych
wytknięte
N. wytkniętymi
wytkniętymi
wytkniętymi
wytkniętymi
Ms. wytkniętych
wytkniętych
wytkniętych
wytkniętych
odpowiednik aspektowy: wytykać
-
Rzosobowy + wytknąć + (KOMU) + (CO)Rzosobowy + wytknąć + (KOMU) + że ZDANIERzosobowy + wytknąć + (KOMU) + MOWA WPROST -
Zob. tknąć.
Por. wytykać