wytknąć

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. błąd

  • 1.

    wskazać komuś coś złego w jego postępowaniu
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Relacje międzyludzkie

    określenia relacji międzyludzkich


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    • sąd wytknął; dziennikarze wytknęli coś
    • wytknąć autorowi, prezydentowi, władzom coś
    • wytknąć błąd, brak, szereg błędów, uchybienie
    • publicznie, słusznie wytknąć
  • Potrafiono więc zarówno docenić trud pracy chłopów, jak i wytknąć im lenistwo, gdy pracowali na pańskim gruncie.

    źródło: NKJP: Andrzej Chwalba (red.): Obyczaje w Polsce: od średniowiecza do czasów współczesnych, 2005

    Historyk literatury mógłby wytknąć mojej książce sporo nieścisłości.

    źródło: NKJP: Joanna Siedlecka: Jaśnie Panicz: o Witoldzie Gombrowiczu, 2003

    [...] Anna nie omieszkała mu kiedyś wytknąć, że używa „służbowej” teczki do spraw prywatnych, ale był to oczywiście z jej strony żart.

    źródło: NKJP: Wiesław Paweł Szymański: Niedźwiedź w katedrze, 2001

    - Oni mają obowiązek wykonywać rozkazy - wytknął mu Feri.

    źródło: NKJP: Grzegorz Mathea: IV Rzeczpospolita, 2005

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. wytknę
    wytkniemy
    2 os. wytkniesz
    wytkniecie
    3 os. wytknie
    wytkną

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. wytknąłem
    +(e)m wytknął
    wytknęłam
    +(e)m wytknęła
    wytknęłom
    +(e)m wytknęło
    wytknęliśmy
    +(e)śmy wytknęli
    wytknęłyśmy
    +(e)śmy wytknęły
    2 os. wytknąłeś
    +(e)ś wytknął
    wytknęłaś
    +(e)ś wytknęła
    wytknęłoś
    +(e)ś wytknęło
    wytknęliście
    +(e)ście wytknęli
    wytknęłyście
    +(e)ście wytknęły
    3 os. wytknął
    wytknęła
    wytknęło
    wytknęli
    wytknęły

    bezosobnik: wytknięto

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. wytknijmy
    2 os. wytknij
    wytknijcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. wytknąłbym
    bym wytknął
    wytknęłabym
    bym wytknęła
    wytknęłobym
    bym wytknęło
    wytknęlibyśmy
    byśmy wytknęli
    wytknęłybyśmy
    byśmy wytknęły
    2 os. wytknąłbyś
    byś wytknął
    wytknęłabyś
    byś wytknęła
    wytknęłobyś
    byś wytknęło
    wytknęlibyście
    byście wytknęli
    wytknęłybyście
    byście wytknęły
    3 os. wytknąłby
    by wytknął
    wytknęłaby
    by wytknęła
    wytknęłoby
    by wytknęło
    wytknęliby
    by wytknęli
    wytknęłyby
    by wytknęły

    bezosobnik: wytknięto by

    bezokolicznik: wytknąć

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: wytknąwszy

    gerundium: wytknięcie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: wytknięty

    odpowiednik aspektowy: wytykać

  • Rzosobowy + wytknąć +
    (KOMU) + (CO)
    Rzosobowy + wytknąć +
    (KOMU) + że ZDANIE
    Rzosobowy + wytknąć +
    (KOMU) + MOWA WPROST
  • Zob. tknąć.
    Por. wytykać