wytknąć - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

wysunąć z zamkniętego lub zasłoniętego miejsca

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

ruch i spoczynek

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat zwierząt

zwyczaje i zachowania zwierząt

	Droga kręciła się wężem i pan Sapieha, wytknąwszy głowę z kolasy, mógł widzieć cały swój tabor spuszczający się z przełęczy. źródło: NKJP: Zofia Kossak: Błogosławiona wina, 1953
	Z wieżyczek wystawały nieforemne w swych ochronnych hełmach głowy czołgistów, podskakujące i rozglądające się po pełnym pogody świecie niczym zdumione łby gęsi wytknięte z koszyków. źródło: NKJP: Jan Józef Szczepański: Polska jesień, 1955
	[...] węgiel Antosiu to zawsze węgiel, tu jest Zakopane, przyjdzie sroga zima, wstawię kozę, wytknę rurę przez lufcik... źródło: NKJP: Antoni Kroh: Starorzecza, 2010
	Wytknęła głowę zza drzwi i wrzasnęła nie trafiając w rękawy salopy: - Zdychaj, bezbożniku, i niech cię piekło pochłonie! źródło: NKJP: Bohdan Czeszko: Pokolenie, 1951
	Niby żyjemy wszyscy w globalnej wiosce, niby od Bałtyku po szczyty Tatr ludzie wyrażają sympatię uśmiechem, a nie wytknięciem języka i porozumiewają się polszczyzną, a mimo to czujesz się wyobcowana i samotna jak palec. źródło: NKJP: Anna Białostocka: Oswoić miasto, Cosmopolitan, 1999, nr 9

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wytknąłem +(e)m wytknął	wytknęłam +(e)m wytknęła	wytknęłom +(e)m wytknęło	wytknęliśmy +(e)śmy wytknęli	wytknęłyśmy +(e)śmy wytknęły
2 os.	wytknąłeś +(e)ś wytknął	wytknęłaś +(e)ś wytknęła	wytknęłoś +(e)ś wytknęło	wytknęliście +(e)ście wytknęli	wytknęłyście +(e)ście wytknęły
3 os.	wytknął	wytknęła	wytknęło	wytknęli	wytknęły

bezosobnik: wytknięto

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wytknijmy
2 os.	wytknij	wytknijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wytknąłbym bym wytknął	wytknęłabym bym wytknęła	wytknęłobym bym wytknęło	wytknęlibyśmy byśmy wytknęli	wytknęłybyśmy byśmy wytknęły
2 os.	wytknąłbyś byś wytknął	wytknęłabyś byś wytknęła	wytknęłobyś byś wytknęło	wytknęlibyście byście wytknęli	wytknęłybyście byście wytknęły
3 os.	wytknąłby by wytknął	wytknęłaby by wytknęła	wytknęłoby by wytknęło	wytknęliby by wytknęli	wytknęłyby by wytknęły

bezosobnik: wytknięto by

bezokolicznik: wytknąć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wytknąwszy

gerundium: wytknięcie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wytknięty

odpowiednik aspektowy: wytykać

Rz_żywotny

+

wytknąć

+

CO

+

(SKĄD)

Zob. tknąć.
Por. wytykać