spieprzyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

pot. wykonać nieudolnie

Słowo dla wielu osób wulgarne.

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

słownictwo oceniające

synonimy:

schrzanić
sfuszerować
sknocić
skopać
spaprać
spartaczyć
spartolić
zbabrać
zepsuć

Chłopie, Bóg ci daje szansę, żebyś to sam skończył. - Jak skończył? Zostały precyzyjne roboty. Mogę tylko spieprzyć.

źródło: NKJP: Jan Grzegorczyk: Chaszcze, 2009

Kiedyś Kaczyńscy spieprzyli robotę (znani są z tego) i Paweł znów dostał zapaści.

źródło: NKJP: Mirosław Sokołowski: Gady, 2007

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	spieprzyłem +(e)m spieprzył	spieprzyłam +(e)m spieprzyła	spieprzyłom +(e)m spieprzyło	spieprzyliśmy +(e)śmy spieprzyli	spieprzyłyśmy +(e)śmy spieprzyły
2 os.	spieprzyłeś +(e)ś spieprzył	spieprzyłaś +(e)ś spieprzyła	spieprzyłoś +(e)ś spieprzyło	spieprzyliście +(e)ście spieprzyli	spieprzyłyście +(e)ście spieprzyły
3 os.	spieprzył	spieprzyła	spieprzyło	spieprzyli	spieprzyły

bezosobnik: spieprzono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		spieprzmy
2 os.	spieprz	spieprzcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	spieprzyłbym bym spieprzył	spieprzyłabym bym spieprzyła	spieprzyłobym bym spieprzyło	spieprzylibyśmy byśmy spieprzyli	spieprzyłybyśmy byśmy spieprzyły
2 os.	spieprzyłbyś byś spieprzył	spieprzyłabyś byś spieprzyła	spieprzyłobyś byś spieprzyło	spieprzylibyście byście spieprzyli	spieprzyłybyście byście spieprzyły
3 os.	spieprzyłby by spieprzył	spieprzyłaby by spieprzyła	spieprzyłoby by spieprzyło	spieprzyliby by spieprzyli	spieprzyłyby by spieprzyły

bezosobnik: spieprzono by

bezokolicznik: spieprzyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: spieprzywszy

gerundium: spieprzenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: spieprzony

odpowiednik aspektowy: pieprzyć

Rz_osobowy

+

spieprzyć

+

CO

Por. pieprzyć.
Zob. pieprz.