wypierdolić - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

wulg. będąc mężczyzną, odbyć stosunek płciowy

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

seksualność

wypierdolić kobietę

[...] zadowolona z siebie, wypełniła swoje powołanie, mąż w dom, Bóg w dom, pewnie marzą jej się dzieci, wije gniazdko, kwiatki, firaneczki, czeka na mnie codziennie z tym obiadem, a ja zawsze na jej skinienie, wynieść śmieci, podać masło, wypierdolić, mój mąż jest naprawdę wspaniały - opowiada pewnie koleżankom [...].

źródło: NKJP: Hanna Samson: Pułapka na motyla, 2000

Tak niestrudzenie ją śledziłem, by wreszcie dobrać się do niej. Wtulić się w nią. - Wypierdolę cię jak nikt przede mną - mówię do niej, szepcząc do siebie.

źródło: NKJP: Dawid Kornaga: Gangrena, 2005

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	wypierdolę	wypierdolimy
2 os.	wypierdolisz	wypierdolicie
3 os.	wypierdoli	wypierdolą

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wypierdoliłem +(e)m wypierdolił	wypierdoliłam +(e)m wypierdoliła	wypierdoliłom +(e)m wypierdoliło	wypierdoliliśmy +(e)śmy wypierdolili	wypierdoliłyśmy +(e)śmy wypierdoliły
2 os.	wypierdoliłeś +(e)ś wypierdolił	wypierdoliłaś +(e)ś wypierdoliła	wypierdoliłoś +(e)ś wypierdoliło	wypierdoliliście +(e)ście wypierdolili	wypierdoliłyście +(e)ście wypierdoliły
3 os.	wypierdolił	wypierdoliła	wypierdoliło	wypierdolili	wypierdoliły

bezosobnik: wypierdolono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wypierdolmy
2 os.	wypierdol	wypierdolcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wypierdoliłbym bym wypierdolił	wypierdoliłabym bym wypierdoliła	wypierdoliłobym bym wypierdoliło	wypierdolilibyśmy byśmy wypierdolili	wypierdoliłybyśmy byśmy wypierdoliły
2 os.	wypierdoliłbyś byś wypierdolił	wypierdoliłabyś byś wypierdoliła	wypierdoliłobyś byś wypierdoliło	wypierdolilibyście byście wypierdolili	wypierdoliłybyście byście wypierdoliły
3 os.	wypierdoliłby by wypierdolił	wypierdoliłaby by wypierdoliła	wypierdoliłoby by wypierdoliło	wypierdoliliby by wypierdolili	wypierdoliłyby by wypierdoliły

bezosobnik: wypierdolono by

bezokolicznik: wypierdolić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wypierdoliwszy

gerundium: wypierdolenie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	wypierdolenie	wypierdolenia
D.	wypierdolenia	wypierdoleń
C.	wypierdoleniu	wypierdoleniom
B.	wypierdolenie	wypierdolenia
N.	wypierdoleniem	wypierdoleniami
Ms.	wypierdoleniu	wypierdoleniach
W.	wypierdolenie	wypierdolenia

imiesłów przymiotnikowy bierny: wypierdolony

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	wypierdolony	wypierdolony	wypierdolony	wypierdolone	wypierdolona
D.	wypierdolonego	wypierdolonego	wypierdolonego	wypierdolonego	wypierdolonej
C.	wypierdolonemu	wypierdolonemu	wypierdolonemu	wypierdolonemu	wypierdolonej
B.	wypierdolonego	wypierdolonego	wypierdolony	wypierdolone	wypierdoloną
N.	wypierdolonym	wypierdolonym	wypierdolonym	wypierdolonym	wypierdoloną
Ms.	wypierdolonym	wypierdolonym	wypierdolonym	wypierdolonym	wypierdolonej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	wypierdoleni	wypierdoleni	wypierdolone	wypierdolone
D.	wypierdolonych	wypierdolonych	wypierdolonych	wypierdolonych
C.	wypierdolonym	wypierdolonym	wypierdolonym	wypierdolonym
B.	wypierdolonych	wypierdolonych	wypierdolonych	wypierdolone
N.	wypierdolonymi	wypierdolonymi	wypierdolonymi	wypierdolonymi
Ms.	wypierdolonych	wypierdolonych	wypierdolonych	wypierdolonych

odpowiednik aspektowy: pierdolić

Składnia

Rz_osobowy

+

wypierdolić

+

KOGO

Pochodzenie

Zob. pierdolić