tępić

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

4. przeciwników

  • 4.

    starać się pozbawić kogoś życia lub znaczenia
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Działalność intelektualna człowieka

    nazwy działań intelektualnych człowieka


    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Zasady współżycia społecznego

    stosunki, grupy i organizacje społeczne

    • tępić przeciwników
  • Lojalna żona uważała, że brak wielkich sukcesów męża to albo zemsta skamandrytów [...], albo zawiść Juliusza Kadena-Bandrowskiego, który usilnie pracował na pozycję „wieszcza”, tępiąc innych pisarzy.

    źródło: NKJP: Mariusz Urbanek: Kisielewscy: Jan August, Zygmunt, Stefan, Wacek, 2006

    Prusowie tępieni przez Krzyżaków znaleźli na Mazowszu spokój.

    źródło: NKJP: Możnowładzca i rycerz ma Mazowszu we wczesnym średniowieczu, Tygodnik Ciechanowski, 2007-12-01

    Pamiętacie państwo wszyscy, jak w szkołach tępiono uczniów za kolportowanie ulotek o rocznicach narodowych.

    źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 14.12.1995

    Z uznania wyższości narodowej i rasowej wynikał nakaz tępienia „niższych” ras i narodów.

    źródło: NKJP: Anna Pawełczyńska: Wartości a przemoc: zarys socjologicznej problematyki Oświęcimia, 1995

  • część mowy: czasownik

    aspekt: niedokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas teraźniejszy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. tępię
    tępimy
    2 os. tępisz
    tępicie
    3 os. tępi
    tępią

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. tępiłem
    +(e)m tępił
    tępiłam
    +(e)m tępiła
    tępiłom
    +(e)m tępiło
    tępiliśmy
    +(e)śmy tępili
    tępiłyśmy
    +(e)śmy tępiły
    2 os. tępiłeś
    +(e)ś tępił
    tępiłaś
    +(e)ś tępiła
    tępiłoś
    +(e)ś tępiło
    tępiliście
    +(e)ście tępili
    tępiłyście
    +(e)ście tępiły
    3 os. tępił
    tępiła
    tępiło
    tępili
    tępiły

    bezosobnik: tępiono

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. będę tępił
    będę tępić
    będę tępiła
    będę tępić
    będę tępiło
    będę tępić
    będziemy tępili
    będziemy tępić
    będziemy tępiły
    będziemy tępić
    2 os. będziesz tępił
    będziesz tępić
    będziesz tępiła
    będziesz tępić
    będziesz tępiło
    będziesz tępić
    będziecie tępili
    będziecie tępić
    będziecie tępiły
    będziecie tępić
    3 os. będzie tępił
    będzie tępić
    będzie tępiła
    będzie tępić
    będzie tępiło
    będzie tępić
    będą tępili
    będą tępić
    będą tępiły
    będą tępić

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. tępmy
    2 os. tęp
    tępcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. tępiłbym
    bym tępił
    tępiłabym
    bym tępiła
    tępiłobym
    bym tępiło
    tępilibyśmy
    byśmy tępili
    tępiłybyśmy
    byśmy tępiły
    2 os. tępiłbyś
    byś tępił
    tępiłabyś
    byś tępiła
    tępiłobyś
    byś tępiło
    tępilibyście
    byście tępili
    tępiłybyście
    byście tępiły
    3 os. tępiłby
    by tępił
    tępiłaby
    by tępiła
    tępiłoby
    by tępiło
    tępiliby
    by tępili
    tępiłyby
    by tępiły

    bezosobnik: tępiono by

    bezokolicznik: tępić

    imiesłów przysłówkowy współczesny: tępiąc

    gerundium: tępienie

    imiesłów przymiotnikowy czynny: tępiący

    imiesłów przymiotnikowy bierny: tępiony

    odpowiednik aspektowy: wytępić

  • Rzosobowy + tępić +
    KOGO
  • psł. *tǫpiti, *tǫp'ǫ 'czynić nieostrym, tępym'

    Rozwój znaczeniowy: 'czynić tępym' > 'pozbawiać ostrości poprzez tępienie' > ‘niszczyć' > 'zwalczać, prześladować’. Zob.  tępy .