-
3.
reguły rządzące procesem lub postępowaniem -
[logika] lub pot. [logika]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
- wewnętrzna; chłopska, kobieca, męska; nieubłagana logika; logika gospodarcza, polityczna
- logika działań, czyjegoś myślenia; dziejów, jakichś procesów, wydarzeń, wypadków, zdarzeń; gospodarki, rynku
- zgodny z logiką czegoś
- rozumieć logikę czegoś
- wynikać z logiki czegoś
-
Unia jest i pozostanie naszym największym, dominującym partnerem. Taka jest logika procesów gospodarczych [...].
źródło: NKJP: Andrzej Olechowski: Szybko, sprawnie, odważnie, Gazeta Wyborcza, 1997-12-31
- Myśmy wygrali i też musieliśmy oddać swoje - stwierdził rzeczowo Witia, nie mogąc się pogodzić z dziwną logiką historii.
źródło: NKJP: Andrzej Mularczyk: Sami swoi, 1967
- Popielski oparł łokcie na stole. - Te moje wizje nie mają nic wspólnego z logiką śledztwa. - Pan ma swoje metody, a ja mam swoje.
źródło: NKJP: Marek Krajewski: Głowa Minotaura, 2009
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. logika
logiki
D. logiki
logik
C. logice
logikom
B. logikę
logiki
N. logiką
logikami
Ms. logice
logikach
W. logiko
logiki
Inne uwagi
Zwykle lp
-
+ logika + CZEGO -
łac. logica
z gr. logikḗ (téchnē)