-
2.
książk. głęboko ukryte zasoby myśli, uczuć i doświadczeń człowieka -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
-
- ciemne, mroczne, najgłębsze, najodleglejsze zakamarki
- zakamarki duszy, mózgu, pamięci, psychiki, serca, umysłu
- przetrząsać zakamarki; poznawanie zakamarków
- coś ukryte w zakamarkach
-
Od czasu do czasu spadł liść z lekkim szelestem, który przechowywałem do tej pory w głębokim zakamarku pamięci.
źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Tkacz iluzji, 2004
Rzeczywistość to często frustrująca wędrówka po sklepach i sklepikach, błądzenie w zaułkach hipermarketów, przetrząsanie zakamarków mózgu w nadziei na olśnienie i pomysł, co może sprawić radość bliskim.
źródło: NKJP: Zuzanna Maj: W świece uczuć, Cosmopolitan, 2000
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. zakamarek
zakamarki
D. zakamarka
zakamarków
C. zakamarkowi
zakamarkom
B. zakamarek
zakamarki
N. zakamarkiem
zakamarkami
Ms. zakamarku
zakamarkach
W. zakamarku
zakamarki
Inne uwagi
Zwykle lm
-
+ zakamarek + CZEGO -
z brus. zakamárak
Wyraz wprowadzony do polszczyzny przez Mickiewicza. W ścisłym związku z komora (por.) (Bor)