oswoić

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

3. dziecko z czymś

  • 3.

    zapoznać kogoś z czymś nowym i przyzwyczaić do tego
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Działalność intelektualna człowieka

    nazwy działań intelektualnych człowieka

    • oswoić dziecko, publiczność, społeczeństwo; oczy, wzrok z czymś
    • oswoić kogoś z nową sytuacją, z otoczeniem, z występami przed publicznością, ze sztuką
  • [...] chcemy oswoić dzieci z mundurem. Pokazać, że policjant, strażak czy strażnik miejski to przyjaciele, do których mogą i powinny zwrócić się w sytuacjach, gdy czują się zagrożone - wyjaśnia ideę widowiska jego autor.

    źródło: NKJP: (rek): Bezpieczne podwórko, Gazeta Krakowska, 2002-03-12

    [...] nadawał on rozgłos swym planom, aby oswoić z nimi opinię publiczną i pozyskać sprzymierzeńców dla ich realizacji.

    źródło: NKJP: Jerzy Łukaszewski: Cel: Europa. Dziewięć esejów o budowniczych jedności europejskiej, 2002

    Powtarzanie do znudzenia tego samego argumentu, choć niczego do sporu nie wnosi, może jednak oswoić adwersarza z poglądem, który wcześniej wydawał mu się nie do przyjęcia.

    źródło: NKJP: Jacek Kwosek, Agnieszka Budzyńska-Daca: Erystyka, czyli o sztuce prowadzenia sporów, 2009

    [...] na miejsca ostrych starć z bandytami wysyłano lepiej przygotowanych do walki i oswojonych z widokiem krwi karabinierów.

    źródło: NKJP: Adam Wiśniewski-Snerg: Według łotra, 1978

    Teraz dopiero, oswoiwszy oczy z jasnym światłem, Rinah popatrzył dokoła i ze zdumieniem stwierdził, że wszystkie ściany jego pokoju [...] są kryształowo przejrzyste.

    źródło: NKJP: Janusz A. Zajdel: Paradyzja, 2004

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. oswoję
    oswoimy
    2 os. oswoisz
    oswoicie
    3 os. oswoi
    oswoją

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. oswoiłem
    +(e)m oswoił
    oswoiłam
    +(e)m oswoiła
    oswoiłom
    +(e)m oswoiło
    oswoiliśmy
    +(e)śmy oswoili
    oswoiłyśmy
    +(e)śmy oswoiły
    2 os. oswoiłeś
    +(e)ś oswoił
    oswoiłaś
    +(e)ś oswoiła
    oswoiłoś
    +(e)ś oswoiło
    oswoiliście
    +(e)ście oswoili
    oswoiłyście
    +(e)ście oswoiły
    3 os. oswoił
    oswoiła
    oswoiło
    oswoili
    oswoiły

    bezosobnik: oswojono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. oswójmy
    2 os. oswój
    oswójcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. oswoiłbym
    bym oswoił
    oswoiłabym
    bym oswoiła
    oswoiłobym
    bym oswoiło
    oswoilibyśmy
    byśmy oswoili
    oswoiłybyśmy
    byśmy oswoiły
    2 os. oswoiłbyś
    byś oswoił
    oswoiłabyś
    byś oswoiła
    oswoiłobyś
    byś oswoiło
    oswoilibyście
    byście oswoili
    oswoiłybyście
    byście oswoiły
    3 os. oswoiłby
    by oswoił
    oswoiłaby
    by oswoiła
    oswoiłoby
    by oswoiło
    oswoiliby
    by oswoili
    oswoiłyby
    by oswoiły

    bezosobnik: oswojono by

    bezokolicznik: oswoić

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: oswoiwszy

    gerundium: oswojenie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: oswojony

    odpowiednik aspektowy: oswajać

  • Rzosobowy + oswoić +
    KOGO/CO + z CZYM
  • Zob. swój