czujność - Wielki słownik języka polskiego PAN

zachowywanie uwagi i ostrożności, pozwalające uniknąć kłopotów

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

ciągła, nieustająca, nieustanna, stała; dostateczna, duża, nadmierna, należyta, szczególna, wielka, wyjątkowa, wzmożona; rewolucyjna czujność; czujność sąsiedzka
czujność bramkarza, ofiary, rywala, właściciela czegoś; obrony, policji; umysłu; defensorów, kierowców, obrońców, policjantów, przeciwników, rodziców, sąsiadów, strażników; służb
czujność wobec wroga
czujność i odwaga, czujność i rozwaga, ostrożność i czujność
brak, potrzeba czujności
wymagać; osłabienie, uśpienie, wzmożenie, zachowanie, zmylenie, zwiększenie czujności
budzić, obudzić, wzbudzić, wzmóc/wzmagać, zaostrzyć, zwiększyć; osłabić, stracić, tracić, uśpić/usypiać; sprawdzić, wykazać, zachować, zmylić czujność
wezwanie do czujności
apelować o czujność

	Całe szczęście, że dzięki wzmożonej czujności kierowców jest wyjątkowo mało wypadków na drogach naszego regionu. źródło: NKJP: ST: „Śliski” horror na powiatowych drogach, Nakielski Czas, 2002-12-11
	Takim włamaniom można przeciwdziałać. Wystarczy większa czujność sąsiedzka. Musimy zwracać uwagę, czy przed blokiem nie kręcą się obcy ludzie [...]. źródło: NKJP: /AD/: Grasują złodzieje, Echo Dnia, 2004-09-25
	Orzeł zaś symbolizuje czujność wobec nieprzyjaciół, którzy pragnęliby zakłócić pokój. źródło: NKJP: Zbigniew Teplicki: Wielcy Indianie Ameryki Północnej, 1994
	Władze stolicy wzywają do czujności i ostrzegają przed „osobami narodowości kaukaskiej”. źródło: NKJP: Krystyna Kurczab-Redlich: Psychoza strachu, Dziennik Polski, 2000-08-08
	[...] czujność umysłu jest rzeczą dobrą i godną człowieka, natomiast - „kiedy rozum śpi - budzą się upiory”, jak nas uczy wielki, niemiecki poeta. źródło: NKJP: Andrzej Szczypiorski, Gazeta Wyborcza, 1992-01-28

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

Inne uwagi

Zwykle lp

Zob. czujny