przemówić - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

książk. odzyskać zdolność mówienia

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Język

mówienie

Nie wiadomo, bo trup nie przemówi. Miejmy nadzieję, że nie przemówi, bo gdyby przemówił, to cała zabawa na nic.

źródło: NKJP: Michał Komar: Wtajemniczenia, 2009

Uciekali wtedy, a ilu chromych odzyskiwało władzę w nogach, ilu ślepych przejrzało, a niemych przemówiło, tego nikt nie zliczy.

źródło: NKJP: Tomasz Kołodziejczak: Krew i kamień, 2003

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przemówiłem +(e)m przemówił	przemówiłam +(e)m przemówiła	przemówiłom +(e)m przemówiło	przemówiliśmy +(e)śmy przemówili	przemówiłyśmy +(e)śmy przemówiły
2 os.	przemówiłeś +(e)ś przemówił	przemówiłaś +(e)ś przemówiła	przemówiłoś +(e)ś przemówiło	przemówiliście +(e)ście przemówili	przemówiłyście +(e)ście przemówiły
3 os.	przemówił	przemówiła	przemówiło	przemówili	przemówiły

bezosobnik: przemówiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		przemówmy
2 os.	przemów	przemówcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przemówiłbym bym przemówił	przemówiłabym bym przemówiła	przemówiłobym bym przemówiło	przemówilibyśmy byśmy przemówili	przemówiłybyśmy byśmy przemówiły
2 os.	przemówiłbyś byś przemówił	przemówiłabyś byś przemówiła	przemówiłobyś byś przemówiło	przemówilibyście byście przemówili	przemówiłybyście byście przemówiły
3 os.	przemówiłby by przemówił	przemówiłaby by przemówiła	przemówiłoby by przemówiło	przemówiliby by przemówili	przemówiłyby by przemówiły

bezosobnik: przemówiono by

bezokolicznik: przemówić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: przemówiwszy

gerundium: przemówienie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: przemawiać

Rz_osobowy

+

przemówić

+

Zob. mówić