przemówić - Wielki słownik języka polskiego PAN

6.

przekonać do przyjęcia określonej myśli lub poglądów

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

przemówić komuś do rozsądku, do serca, do sumienia, do wyobraźni; do ludzi, do widzów, do młodzieży

	Wczesne chrześcijaństwo, aby przemówić do ludzi, musiało po prostu posłużyć się językiem znanego im mitu. Język mitu ma swoje prawa, nie jest to zapis historyczny. źródło: NKJP: Joanna Podgórska: Inna Maria, Polityka 2006-04-15
	Sęk w tym, że słucham też naszego papieża, potrafi przemówić do sumienia nawet kogoś takiego jak ja. źródło: NKJP: Wojciech Chmielewski: Brzytwa, 2008
	- Na komunistów pan chce wszystko zrzucić? - Nie. Na tych, co potrafią przemówić do wyobraźni, poruszyć serca, myślę o tych, co piszą. źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Kamienne tablice, 1966
	Zależy nam, by wystawa przemówiła do ludzi młodych, niepamiętających tamtych wydarzeń. Stąd komputery, multimedia, za pośrednictwem których można będzie poznać historię „S” oraz historię walki o demokrację w Polsce. źródło: NKJP: Bogdan Lis: Mniej martyrologii, Polityka, 2000-08-26
	Zawierając, rzecz jasna, odpowiednią ilość podstawowych i ważnych informacji ma dać pewien obraz poetycki, przekazujący nie tylko wiedzę, ale i emocje, po to by silniej przemówić do widza, pozwolić mu przeżyć, a następnie skłonić do refleksji. źródło: NKJP: STANISŁAW JANICKI: Między młotem a kowadłem, Trybuna Śląska, 2001-12-07

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przemówiłem +(e)m przemówił	przemówiłam +(e)m przemówiła	przemówiłom +(e)m przemówiło	przemówiliśmy +(e)śmy przemówili	przemówiłyśmy +(e)śmy przemówiły
2 os.	przemówiłeś +(e)ś przemówił	przemówiłaś +(e)ś przemówiła	przemówiłoś +(e)ś przemówiło	przemówiliście +(e)ście przemówili	przemówiłyście +(e)ście przemówiły
3 os.	przemówił	przemówiła	przemówiło	przemówili	przemówiły

bezosobnik: przemówiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		przemówmy
2 os.	przemów	przemówcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przemówiłbym bym przemówił	przemówiłabym bym przemówiła	przemówiłobym bym przemówiło	przemówilibyśmy byśmy przemówili	przemówiłybyśmy byśmy przemówiły
2 os.	przemówiłbyś byś przemówił	przemówiłabyś byś przemówiła	przemówiłobyś byś przemówiło	przemówilibyście byście przemówili	przemówiłybyście byście przemówiły
3 os.	przemówiłby by przemówił	przemówiłaby by przemówiła	przemówiłoby by przemówiło	przemówiliby by przemówili	przemówiłyby by przemówiły

bezosobnik: przemówiono by

bezokolicznik: przemówić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: przemówiwszy

gerundium: przemówienie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: przemawiać

+

przemówić

+

KOMU + do CZEGO

Zob. mówić