rozwieść - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

przyczynić się do tego, że małżonkowie biorą rozwód

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Rodzina

relacje rodzinne

[...] kobieta po trzydziestce szanse ma małe i coraz mniejsze. Jeśli chce mieć mężczyznę na stałe, to przeważnie musi go rozwieść.

źródło: NKJP: Ernest Skalski: Moim zdaniem, Gazeta Wyborcza, 1993-03-12

Stara miłość. Rozwiodę ją i wezmę za żonę, ma duże pieniądze.

źródło: NKJP: Henryk Rozpędowski: Charleston, 2002

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozwiodłem +(e)m rozwiódł	rozwiodłam +(e)m rozwiodła	rozwiodłom +(e)m rozwiodło	rozwiedliśmy +(e)śmy rozwiedli	rozwiodłyśmy +(e)śmy rozwiodły
2 os.	rozwiodłeś +(e)ś rozwiódł	rozwiodłaś +(e)ś rozwiodła	rozwiodłoś +(e)ś rozwiodło	rozwiedliście +(e)ście rozwiedli	rozwiodłyście +(e)ście rozwiodły
3 os.	rozwiódł	rozwiodła	rozwiodło	rozwiedli	rozwiodły

bezosobnik: rozwiedziono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozwiedźmy
2 os.	rozwiedź	rozwiedźcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozwiódłbym bym rozwiódł	rozwiodłabym bym rozwiodła	rozwiodłobym bym rozwiodło	rozwiedlibyśmy byśmy rozwiedli	rozwiodłybyśmy byśmy rozwiodły
2 os.	rozwiódłbyś byś rozwiódł	rozwiodłabyś byś rozwiodła	rozwiodłobyś byś rozwiodło	rozwiedlibyście byście rozwiedli	rozwiodłybyście byście rozwiodły
3 os.	rozwiódłby by rozwiódł	rozwiodłaby by rozwiodła	rozwiodłoby by rozwiodło	rozwiedliby by rozwiedli	rozwiodłyby by rozwiodły

bezosobnik: rozwiedziono by

bezokolicznik: rozwieść

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozwiódłszy

gerundium: rozwiedzenie

imiesłów przymiotnikowy bierny: rozwiedziony

odpowiednik aspektowy: rozwodzić

Rz osobowy

+

rozwieść

+

KOGO

ogsł. *orzvesti (sę), *orzvedǫ (sę)

Zob. wieść (wiodę).