nawet mi nie mów
-
pot. używane, gdy mówiący chce wyrazić swoje zdenerwowanie lub oburzenie
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
Aaa... już mam dość tych świąt [...] Żeby się te święta wreszcie skończyły. Aaa, jeszcze kartki wysłać do rodziny i znajomych, nawet mi nie mów... Kartek im się zachciewa, kartki, znaczki, a to wszystko kosztuje [...].
źródło: NKJP: Sławomir Shuty: Cukier w normie z ekstrabonusem, 2005
- Jacy Czeczeni? Ciekawe, jak by im się udało to zrobić? Z Czeczenii te worki z heksogenem wieźli czy jak? - Nawet mi nie mów, że to nasi - oburza się Roza. - Wykluczone. Oni są zdolni do draństwa, ale nie do takiego... Jasne, że to Czeczeni.
źródło: NKJP: Krystyna Kurczab-Redlich: Głową o mur Kremla, 2007
[...] nawet mi nie mów o glanach, w życiu bym ich nie założyła.
źródło: NKJP: Internet
- Nawet mi nie mówcie, że ma być jakaś powódź - zastrzega Jan Studnicki, z położonego w pobliżu rzeczki Cichej magazynu opału i materiałów budowlanych. - Jeszcze pamiętam, jak 2 lata temu było tu na podłodze ponad 20 cm wody.
źródło: NKJP: (AnKa, dom): Ciągle pada, Gazeta Krakowska, 2004-07-30
[...] proszę was, nawet mi nie mówcie o pająkach. Jak ja widzę jakiegoś, to dostaję ataku histerii.
źródło: NKJP: Internet
Tylko wie pan: jak są śluby, to potem są dzieci, one rosną i tylko trzymaj się za kieszeń. Na co właściciel: Niech pan mi nawet nie mówi! Sam mam dzieciaki, to wiem.
źródło: NKJP: Sprzedaż ubezpieczeń. Kurs mistrzowski cz. 3, Gazeta Ubezpieczeniowa, 2002-08-20
-
typ frazy: fraza zdaniowa
ndk, odmienny: nie mów -
+ nawet mi nie mów + (o KIM/CZYM)+ nawet mi nie mów + (że ZDANIE)