krzyczeć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

wyrażać swoje myśli, mówiąc bardzo głośno i podniesionym tonem

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Język

mówienie

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

synonimy:

wrzeszczeć

	- Skończyłem z tamtym życiem... Raz na zawsze... Nie masz do mnie prawa! Nie masz prawa! - doktor krzyczał, nadal się cofając. Jego niski rozedrgany przerażeniem głos, przeszedł w śmieszny falset. źródło: NKJP: Andrzej Sarwa: Strzyga, 2006
	Zygmunt krzyczał: Gdzie ona jest? Jak mogła zrobić nam coś takiego! Jego córka skrzywiła się lekko. Była spokojna, wręcz lodowata. Nie jestem głucha, nie musisz tak wrzeszczeć - powiedziała. źródło: NKJP: Maria Nurowska: Tango dla trojga, 2009
	W Rabacie kupcy na ulicach w ogóle nie chcieli się targować, natomiast w Fezie i owszem np. za skórzany płaszcz cena wyjściowa 1350 euro, w odpowiedzi oferta zakupu za 60 euro. W efekcie okazania braku zainteresowania Arab krzyczy, że sprzeda za 200 euro. źródło: NKJP: Zabawa w Fezie, Gazeta Pomorska, 2010-01-02
	Estera żona Roberta, krzyczy żeby się przeniósł na korytarz, bo wreszcie udało się jej uśpić ich roczną córkę Michalinę. źródło: NKJP: Artur Pleskowicz:: Pomagam... bo i mnie, by pomogali. Reportaż nie tylko z zalanego Opola, Magazyn Puls Studenta, 1997-11

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	krzyczałem +(e)m krzyczał	krzyczałam +(e)m krzyczała	krzyczałom +(e)m krzyczało	krzyczeliśmy +(e)śmy krzyczeli	krzyczałyśmy +(e)śmy krzyczały
2 os.	krzyczałeś +(e)ś krzyczał	krzyczałaś +(e)ś krzyczała	krzyczałoś +(e)ś krzyczało	krzyczeliście +(e)ście krzyczeli	krzyczałyście +(e)ście krzyczały
3 os.	krzyczał	krzyczała	krzyczało	krzyczeli	krzyczały

bezosobnik: krzyczano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę krzyczał będę krzyczeć	będę krzyczała będę krzyczeć	będę krzyczało będę krzyczeć	będziemy krzyczeli będziemy krzyczeć	będziemy krzyczały będziemy krzyczeć
2 os.	będziesz krzyczał będziesz krzyczeć	będziesz krzyczała będziesz krzyczeć	będziesz krzyczało będziesz krzyczeć	będziecie krzyczeli będziecie krzyczeć	będziecie krzyczały będziecie krzyczeć
3 os.	będzie krzyczał będzie krzyczeć	będzie krzyczała będzie krzyczeć	będzie krzyczało będzie krzyczeć	będą krzyczeli będą krzyczeć	będą krzyczały będą krzyczeć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		krzyczmy
2 os.	krzycz	krzyczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	krzyczałbym bym krzyczał	krzyczałabym bym krzyczała	krzyczałobym bym krzyczało	krzyczelibyśmy byśmy krzyczeli	krzyczałybyśmy byśmy krzyczały
2 os.	krzyczałbyś byś krzyczał	krzyczałabyś byś krzyczała	krzyczałobyś byś krzyczało	krzyczelibyście byście krzyczeli	krzyczałybyście byście krzyczały
3 os.	krzyczałby by krzyczał	krzyczałaby by krzyczała	krzyczałoby by krzyczało	krzyczeliby by krzyczeli	krzyczałyby by krzyczały

bezosobnik: krzyczano by

bezokolicznik: krzyczeć

imiesłów przysłówkowy współczesny: krzycząc

gerundium: krzyczenie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: krzyczący

odpowiednik aspektowy: krzyknąć

	+	krzyczeć	+	(że\|żeby ZDANIE)
	+	krzyczeć	+	(MOWA WPROST)

psł. *kričati