krzyknąć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

powiedzieć coś bardzo głośno, podniesionym tonem

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Język

mówienie

chłopak, napastnik, trener; ktoś z sali krzyknął; dziewczyna, kobieta krzyknęła
krzyknąć chórem
krzyknąć do mikrofonu, do słuchawki; na cały głos; przez drzwi; w stronę kogoś / czegoś; ze złością
krzyknąć głośno, radośnie; rozpaczliwie

	Zobaczyła chłopców, skręcających ku spółdzielni. - Marian! - krzyknęła na cały głos. - Julek! Odwrócili się, zdumieni. źródło: NKJP: Irena Jurgielewiczowa: Ten obcy, 1961
	- Ej, ty! - krzyknął zachrypłym z wściekłości głosem, wygrażając siedzącemu na drzewie. - Zobaczysz, co ci będzie, gdy powiem Ab-Rahamowi! Przebrałeś miarkę! Przebrałeś! źródło: NKJP: Zofia Kossak: Przymierze, 1952
	Jechałam tramwajem w Krakowie - pamiętam do dziś - osiemnastką, gdy nagle ktoś wpadł do tramwaju i krzyknął, że Polak został papieżem. źródło: NKJP: Ten wielki dzień, Dziennik Polski - Kultura, 2002-10-15
	Krzysztof, Polak pracujący w dużym wydawnictwie na Manhattanie przy 3 Alei, 11 września przyszedł jak zwykle do pracy o 8.30. Zaczął przeglądać korespondencję, gdy do jego pokoju wpadł kolega i krzyknął, żeby włączył telewizor. źródło: NKJP: Poszukiwana, Dziennik Polski - Pejzaż, 2001-09-29

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	krzyknąłem +(e)m krzyknął	krzyknęłam +(e)m krzyknęła	krzyknęłom +(e)m krzyknęło	krzyknęliśmy +(e)śmy krzyknęli	krzyknęłyśmy +(e)śmy krzyknęły
2 os.	krzyknąłeś +(e)ś krzyknął	krzyknęłaś +(e)ś krzyknęła	krzyknęłoś +(e)ś krzyknęło	krzyknęliście +(e)ście krzyknęli	krzyknęłyście +(e)ście krzyknęły
3 os.	krzyknął	krzyknęła	krzyknęło	krzyknęli	krzyknęły

bezosobnik: krzyknięto

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		krzyknijmy
2 os.	krzyknij	krzyknijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	krzyknąłbym bym krzyknął	krzyknęłabym bym krzyknęła	krzyknęłobym bym krzyknęło	krzyknęlibyśmy byśmy krzyknęli	krzyknęłybyśmy byśmy krzyknęły
2 os.	krzyknąłbyś byś krzyknął	krzyknęłabyś byś krzyknęła	krzyknęłobyś byś krzyknęło	krzyknęlibyście byście krzyknęli	krzyknęłybyście byście krzyknęły
3 os.	krzyknąłby by krzyknął	krzyknęłaby by krzyknęła	krzyknęłoby by krzyknęło	krzyknęliby by krzyknęli	krzyknęłyby by krzyknęły

bezosobnik: krzyknięto by

bezokolicznik: krzyknąć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: krzyknąwszy

gerundium: krzyknięcie

odpowiednik aspektowy: krzyczeć