-
1.
duży budynek gospodarski przeznaczony do przechowywania siana, słomy i zboża -
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Najbliższe środowisko życia człowieka
wieś
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Ziemia
rolnictwo -
- drewniana, murowana; pełna, pusta; wiejska; zabytkowa stodoła
- dach, wnętrze, wrota stodoły
- drzwi do stodoły
- stodoła płonie, spłonęła
- podpalić, spalić; postawić stodołę
- pójść, wejść do stodoły
- spać w stodole
-
Ostatnio niewiele brakowało, by od płonącej stodoły zapalił się dom.
źródło: NKJP: Aleksander Król: Znów płonęła stodoła, Dziennik Zachodni, 2008-02-21
Umieszczono nas w wygodnym miejscu - obszernej stodole, wypełnionej częściowo sianem z pierwszego pokosu. Było tu miękko, przyjemnie i ładnie pachniało.
źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Tkacz iluzji, 2004
Zbiory były pomyślne, stodoły pełne, na polach zaroiło się od stert, a na łąkach od stogów.
źródło: NKJP: Mieczysław Jałowiecki: Requiem dla ziemiaństwa, 2003
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. stodoła
stodoły
D. stodoły
stodół
C. stodole
stodołom
B. stodołę
stodoły
N. stodołą
stodołami
Ms. stodole
stodołach
W. stodoło
stodoły
-
z st.-w.-niem. stadel 'chlew, stajnia'
Por. współczesne niem. Stadel ‘stodoła, szopa’