-
coś ma daną cechę w tak dużym stopniu, że zwraca to uwagę mówiącego, któremu ten stan rzeczy bardzo się podoba
-
-
|
Autor francuski czerpie z fantastycznie bogatego zapasu anegdot i plotek, zebranego jak gdyby przez jakiegoś gallikańskiego prałata, którego skusiły laury Saint-Simona i Chamforta.
źródło: NKJP: Jerzy Stempowski: Szkice literackie. Klimat życia i klimat literatury 1948-1967, 2001
|
|
Fantastycznie wysoki kurs dolara sprawiał, że mógł sobie pozwolić na wszystko.
źródło: NKJP: Adam Strączek: Wyznanie lekarza-łapownika, 1995
|
|
Otrzymał staranne wykształcenie w elitarnej szkole średniej i w Yale oraz był fantastycznie oczytany.
źródło: NKJP: Czesław Miłosz: Abecadło Miłosza, 1997
|
|
Jego chętnie zaprosiłbym na Wigilię. Tematów do rozmowy byłoby fantastycznie dużo.
źródło: NKJP: Ł. Śmiatacz: Kogo zaprosiłbyś do wigilijnego stołu?, Czas Ostrzeszowski, 2005
|
-
część mowy: operator metapredykatywny
-
fantastycznie _
Przym. st. równy, Przysł. st. równy - cecha stopniowalna, wartościowana pozytywnie |
| szyk: stały: antepozycja |
-
CHRONOLOGIZACJA:
Zob. fantastycznie I
Data ostatniej modyfikacji: 29.12.2015