wsłuchać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

skupić się, aby zrozumieć coś

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

	[...] siedzi skulona pod ścianą, cała się trzęsie, próbuje wsłuchać się w siebie, ale nie ma pojęcia, co się w niej dzieje, plątanina uczuć, z której nic jednoznacznego nie da się wyczytać. źródło: NKJP: Hanna Samson: Pułapka na motyla, 2000
	Zachowywał się niezręcznie, nie umiał wsłuchać się w moje ciało. To była moja ostatnia scena łóżkowa… źródło: NKJP: Maria Nurowska: Rosyjski kochanek, 1996
	Trzeba wsłuchać się w potrzeby młodego człowieka, jego obawy, uwarunkowania, aby odpowiednio reagować. źródło: NKJP: Rafał Ryszka: Mistrz i przewodnik, Wychowawca, 2007, nr 174
	Zaprzeczeniem powyższej zasady jest ocenianie i osądzanie współmałżonka, zanim wsłuchamy się w to, co on myśli i przeżywa. źródło: NKJP: Marek Dziewiecki: Miłość przemienia: przezwyciężanie trudności w małżeństwie i rodzinie, 2007

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wsłuchałem się +(e)m się wsłuchał	wsłuchałam się +(e)m się wsłuchała	wsłuchałom się +(e)m się wsłuchało	wsłuchaliśmy się +(e)śmy się wsłuchali	wsłuchałyśmy się +(e)śmy się wsłuchały
2 os.	wsłuchałeś się +(e)ś się wsłuchał	wsłuchałaś się +(e)ś się wsłuchała	wsłuchałoś się +(e)ś się wsłuchało	wsłuchaliście się +(e)ście się wsłuchali	wsłuchałyście się +(e)ście się wsłuchały
3 os.	wsłuchał się	wsłuchała się	wsłuchało się	wsłuchali się	wsłuchały się

bezosobnik: wsłuchano się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wsłuchajmy się
2 os.	wsłuchaj się	wsłuchajcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wsłuchałbym się bym się wsłuchał	wsłuchałabym się bym się wsłuchała	wsłuchałobym się bym się wsłuchało	wsłuchalibyśmy się byśmy się wsłuchali	wsłuchałybyśmy się byśmy się wsłuchały
2 os.	wsłuchałbyś się byś się wsłuchał	wsłuchałabyś się byś się wsłuchała	wsłuchałobyś się byś się wsłuchało	wsłuchalibyście się byście się wsłuchali	wsłuchałybyście się byście się wsłuchały
3 os.	wsłuchałby się by się wsłuchał	wsłuchałaby się by się wsłuchała	wsłuchałoby się by się wsłuchało	wsłuchaliby się by się wsłuchali	wsłuchałyby się by się wsłuchały

bezosobnik: wsłuchano by się

bezokolicznik: wsłuchać się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wsłuchawszy się

gerundium: wsłuchanie się

odpowiednik aspektowy: wsłuchiwać się

Rz_osobowy

+

wsłuchać się

+

w CO

Zob. słuchać