Jak korzystać ze słownika?

wytępić

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

3. przeciwników

  • Definicja

    3.

    pozbawić kogoś życia lub znaczenia
  • Kwalifikacja tematyczna

    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Działalność intelektualna człowieka

    nazwy działań intelektualnych człowieka


    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Zasady współżycia społecznego

    stosunki, grupy i organizacje społeczne

  • Połączenia
    • wytępić przeciwników
    • wytępić doszczętnie; do nogi, do ostatka
    • wytropić i wytępić, zlikwidować i wytępić, zniszczyć i wytępić
  • Cytaty

    Król polecił zbudować ołtarz, złożył ofiary i przez kapłana zapytał Jahwe, czy ma ścigać Filistynów do świtu, aby wytępić ich doszczętnie.

    źródło: NKJP: Zenon Kosidowski: Opowieści biblijne, 1963

    Bolszewicy i komuniści wytępili kozactwo, które zaczęło się odradzać dopiero dzięki gorbaczowowskiej pieriestrojce, pod koniec lat 80.

    źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Kozak, Bóg i ojczyzna, Gazeta Wyborcza, 1993-10-21

    W koloniach hiszpańskich Indianie częściowo tylko zostali wytępieni, w Ameryce Północnej natomiast imperializm angielski i amerykański doprowadziły do całkowitego prawie wyniszczenia Indian.

    źródło: NKJP: Daniel Olszewski: Dzieje chrześcijaństwa w zarysie, 1996
  • Odmiana

    część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. wytępię
    		 wytępimy
    2 os. wytępisz
    		 wytępicie
    3 os. wytępi
    		 wytępią

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. wytępiłem
    +(e)m wytępił
    		 wytępiłam
    +(e)m wytępiła
    		 wytępiłom
    +(e)m wytępiło
    		 wytępiliśmy
    +(e)śmy wytępili
    		 wytępiłyśmy
    +(e)śmy wytępiły
    2 os. wytępiłeś
    +(e)ś wytępił
    		 wytępiłaś
    +(e)ś wytępiła
    		 wytępiłoś
    +(e)ś wytępiło
    		 wytępiliście
    +(e)ście wytępili
    		 wytępiłyście
    +(e)ście wytępiły
    3 os. wytępił
    		 wytępiła
    		 wytępiło
    		 wytępili
    		 wytępiły

    bezosobnik: wytępiono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. wytępmy
    2 os. wytęp
    		 wytępcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. wytępiłbym
    bym wytępił
    		 wytępiłabym
    bym wytępiła
    		 wytępiłobym
    bym wytępiło
    		 wytępilibyśmy
    byśmy wytępili
    		 wytępiłybyśmy
    byśmy wytępiły
    2 os. wytępiłbyś
    byś wytępił
    		 wytępiłabyś
    byś wytępiła
    		 wytępiłobyś
    byś wytępiło
    		 wytępilibyście
    byście wytępili
    		 wytępiłybyście
    byście wytępiły
    3 os. wytępiłby
    by wytępił
    		 wytępiłaby
    by wytępiła
    		 wytępiłoby
    by wytępiło
    		 wytępiliby
    by wytępili
    		 wytępiłyby
    by wytępiły

    bezosobnik: wytępiono by

    bezokolicznik: wytępić

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: wytępiwszy

    gerundium: wytępienie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: wytępiony

    odpowiednik aspektowy: tępić

  • Składnia
    Rzosobowy + wytępić +
    KOGO
  • Pochodzenie

    Zob.  tępić