jednoznaczny - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

taki, co do którego nie ma wątpliwości, jakie ma znaczenie lub jakie znaczenie można mu nadać

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

słownictwo oceniające

	antonimy:	dwuznaczny wieloznaczny
	sprzeczne:	różnoznaczny

jednoznaczny zapis, opis, sens, charakter; dowód; gest; jednoznaczna odpowiedź, decyzja, interpretacja, ocena; sytuacja; jednoznaczne określenie, sformułowanie; stanowisko, rozstrzygnięcie; poparcie, potwierdzenie, potępienie; powiązanie; jednoznaczne deklaracje, ustalenia; sygnały; kryteria; poglądy

	Jej odpowiedź była stanowcza i jednoznaczna. źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Dzieci nocy, 2001
	Przeprowadzony 20 marca plebiscyt nie przyniósł jednoznacznego rozstrzygnięcia. źródło: NKJP: Waldemar Michowicz: Historia dyplomacji polskiej, 1995
	Termin „odory” nie jest jednoznaczny i wymaga objaśnienia. źródło: NKJP: Joanna Kośmider, Barbara Mazur-Chrzanowska, Bartosz Wyszyński: Odory, 2002
	Jeszcze stalinizm tworzył jednoznaczną wizję przeciwnika, z którym nie można się było pojednać, ale potem w tę niemożliwość pojednania nie bardzo już wierzyłem. źródło: NKJP: Adam Michnik, Józef Tischner, Jacek Żakowski: Między Panem a Plebanem, 1995

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

Kalka niem. eindeutig . Zob. jeden , znaczyć .