-
1.b
kierunek studiów zajmujący się elektroniką jako nauką -
Używane w nazwach własnych, np. Instytut Elektroniki Politechniki Łódzkiej , Wydział Elektroniki i Technik Informacyjnych Politechniki Warszawskiej .
-
[elektronika] lub pot. [elektronika]
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Edukacja i oświata
studia -
- elektronika i automatyka, elektronika i informatyka, elektronika i telekomunikacja; elektrotechnika i elektronika
- absolwent, absolwentka, student, studentka; instytut, wydział elektroniki
- dyplom z elektroniki
- skończyć, studiować, ukończyć elektronikę
- dostać się na elektronikę
-
Byłem studentem elektroniki w Prisztinie przez trzy lata.
źródło: NKJP: Ana Uzelac: Trzy Ojczyzny Albańczyków, Gazeta Wyborcza, 1998-01-23
Katarzyna ma 26 lat, skończyła elektronikę na Politechnice Wrocławskiej.
źródło: NKJP: (SAG): Pięciomilionowy widz w Panoramie Racławickiej, Gazeta Wrocławska, 1999
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. elektronika
elektroniki
D. elektroniki
elektronik
C. elektronice
elektronikom
B. elektronikę
elektroniki
N. elektroniką
elektronikami
Ms. elektronice
elektronikach
W. elektroniko
elektroniki
Inne uwagi
Zwykle lp
-
internac.
ang. electronics
fr. électronique
niem. Elektronik
Zob. elektron