-
1.b
świadczący o czyjejś słabości i niezdolności do radzenia sobie w trudnej sytuacji -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
- bezradny gest, ruch, uśmiech, wzrok; bezradna mina; rozpacz, wściekłość; bezradne spojrzenie; milczenie
-
Marek Pol w mundurku zawiadowcy stacji z bezradną miną spogląda na wielką lokomotywę, która z jakichś powodów nie może ruszyć do przodu.
źródło: NKJP: Nowe szaty premiera, Dziennik Polski, 2003-10-24
Odłamek bomby rozszarpał mu całe udo. Boże, Boże, co robić? Rzucam naokoło bezradne spojrzenia, szukam czyjejś pomocy, czyjejś rady. W pobliżu nie ma jednak nikogo.
źródło: NKJP: Stanisław Berenda-Czajkowski: Dni grozy i łez, 2001
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. bezradny
bezradny
bezradny
bezradne
bezradna
D. bezradnego
bezradnego
bezradnego
bezradnego
bezradnej
C. bezradnemu
bezradnemu
bezradnemu
bezradnemu
bezradnej
B. bezradnego
bezradnego
bezradny
bezradne
bezradną
N. bezradnym
bezradnym
bezradnym
bezradnym
bezradną
Ms. bezradnym
bezradnym
bezradnym
bezradnym
bezradnej
W. bezradny
bezradny
bezradny
bezradne
bezradna
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. bezradni
bezradni
bezradne
bezradne
D. bezradnych
bezradnych
bezradnych
bezradnych
C. bezradnym
bezradnym
bezradnym
bezradnym
B. bezradnych
bezradnych
bezradnych
bezradne
N. bezradnymi
bezradnymi
bezradnymi
bezradnymi
Ms. bezradnych
bezradnych
bezradnych
bezradnych
W. bezradni
bezradni
bezradne
bezradne
-
Zob. bez II, radzić