strzelać - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.a

powodować wyrzucenie pocisku z broni palnej lub miotającej

[stszelać] lub pot. [sczszelać], lub pot. [szczszelać]

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Wojsko i wojna

broń

synonimy:

grzać
tłuc
wystrzeliwać

snajperzy; Serbowie strzelają; morderca strzelał; artyleria, piechota; milicja, policja strzelała; wojsko strzelało; bandyci, policjanci, wartownicy, zamachowcy, żołnierze; Niemcy, Rosjanie strzelali
strzelać do (bezbronnych) górników, robotników, studentów..., do cywilów, do demonstrantów, do dzieci, do kobiet, do ludzi, do manifestantów, do policjantów, do przechodniów, do stoczniowców, do tłumu, do uciekinierów; do Palestyńczyków, do Polaków; do celu, tarczy
strzelać z armaty, z broni pneumatycznej, sportowej, śrutowej..., z dubeltówki, z dział, z kałasznikowa, z karabinka, z karabinu, z moździerzy, z muszkietu, z pepeszy, z pistoletu, z rewolweru, z wiatrówki; z kuszy, z łuku, z procy; z ukrycia
strzelać gęsto
przestać, zacząć; kazać, zabronić; umieć strzelać;
nie wolno strzelać
celować i strzelać, strzelać i zabijać, strzelaj, strzelaj
rozkaz strzelania

	W Ronne bornholmski marynarz odpłynął swoim kutrem kilkanaście metrów w morze i strzelał z karabinu snajperskiego do Rosjan. źródło: NKJP: Internet
	Wojsko strzelało na rozkaz, w zwartych pododdziałach i możemy policzyć liczbę oddanych strzałów. źródło: NKJP: Grudzień polski w trzech odsłonach, Dziennik Polski, 2002-12-13
	Jeżeli chodzi o pytanie dotyczące zasad używania tzw. broni gładkolufowej [...], to oczywiście nie wolno strzelać w głowę. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 18.06.1999
	Oficerowie zostają zamknięci przez zbuntowanych marynarzy w kabinie. Ich strażnik otrzymuje rozkaz strzelania w razie próby otwarcia drzwi. źródło: NKJP: Henryk Mąka: Piraci znów atakują, 1995
	Moi koledzy bawili się w wojsko na podwórku, strzelali z procy do słoików albo kapslami grali w Wyścig Pokoju. źródło: NKJP: Włodzimierz Kowalewski: Bóg zapłacz!, 2000

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	strzelałem +(e)m strzelał	strzelałam +(e)m strzelała	strzelałom +(e)m strzelało	strzelaliśmy +(e)śmy strzelali	strzelałyśmy +(e)śmy strzelały
2 os.	strzelałeś +(e)ś strzelał	strzelałaś +(e)ś strzelała	strzelałoś +(e)ś strzelało	strzelaliście +(e)ście strzelali	strzelałyście +(e)ście strzelały
3 os.	strzelał	strzelała	strzelało	strzelali	strzelały

bezosobnik: strzelano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę strzelał będę strzelać	będę strzelała będę strzelać	będę strzelało będę strzelać	będziemy strzelali będziemy strzelać	będziemy strzelały będziemy strzelać
2 os.	będziesz strzelał będziesz strzelać	będziesz strzelała będziesz strzelać	będziesz strzelało będziesz strzelać	będziecie strzelali będziecie strzelać	będziecie strzelały będziecie strzelać
3 os.	będzie strzelał będzie strzelać	będzie strzelała będzie strzelać	będzie strzelało będzie strzelać	będą strzelali będą strzelać	będą strzelały będą strzelać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		strzelajmy
2 os.	strzelaj	strzelajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	strzelałbym bym strzelał	strzelałabym bym strzelała	strzelałobym bym strzelało	strzelalibyśmy byśmy strzelali	strzelałybyśmy byśmy strzelały
2 os.	strzelałbyś byś strzelał	strzelałabyś byś strzelała	strzelałobyś byś strzelało	strzelalibyście byście strzelali	strzelałybyście byście strzelały
3 os.	strzelałby by strzelał	strzelałaby by strzelała	strzelałoby by strzelało	strzelaliby by strzelali	strzelałyby by strzelały

bezosobnik: strzelano by

bezokolicznik: strzelać

imiesłów przysłówkowy współczesny: strzelając

gerundium: strzelanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: strzelający

odpowiednik aspektowy: strzelić

+

strzelać

+

z CZEGO + (do KOGO/CZEGO)

psł. *strěľati