strzelać - Wielki słownik języka polskiego PAN

13.

wypowiadać się w jakiejś sprawie bez wystarczającej wiedzy lub bez refleksji

[stszelać] lub pot. [sczszelać], lub pot. [szczszelać]

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

Studenci strzelali w ciemno, podrzucił im więc solidną podpowiedź, mówiąc, że miasto leży w Rosji.

źródło: NKJP: Janina Kumaniecka: Saga rodu Słonimskich, 2003

- Ile mam lat? -
- Hm... nie wiem, strzelam, że z 17,18?

źródło: NKJP: Internet

Nagle w ciszy i skupieniu, jakie udzieliło się tym na co dzień cynicznym gościom, nie kontrolując siebie, strzelam:
– Bez przesady, Jarek.

źródło: NKJP: Andrzej Horubała: Farciarz, 2002

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	strzelałem +(e)m strzelał	strzelałam +(e)m strzelała	strzelałom +(e)m strzelało	strzelaliśmy +(e)śmy strzelali	strzelałyśmy +(e)śmy strzelały
2 os.	strzelałeś +(e)ś strzelał	strzelałaś +(e)ś strzelała	strzelałoś +(e)ś strzelało	strzelaliście +(e)ście strzelali	strzelałyście +(e)ście strzelały
3 os.	strzelał	strzelała	strzelało	strzelali	strzelały

bezosobnik: strzelano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę strzelał będę strzelać	będę strzelała będę strzelać	będę strzelało będę strzelać	będziemy strzelali będziemy strzelać	będziemy strzelały będziemy strzelać
2 os.	będziesz strzelał będziesz strzelać	będziesz strzelała będziesz strzelać	będziesz strzelało będziesz strzelać	będziecie strzelali będziecie strzelać	będziecie strzelały będziecie strzelać
3 os.	będzie strzelał będzie strzelać	będzie strzelała będzie strzelać	będzie strzelało będzie strzelać	będą strzelali będą strzelać	będą strzelały będą strzelać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		strzelajmy
2 os.	strzelaj	strzelajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	strzelałbym bym strzelał	strzelałabym bym strzelała	strzelałobym bym strzelało	strzelalibyśmy byśmy strzelali	strzelałybyśmy byśmy strzelały
2 os.	strzelałbyś byś strzelał	strzelałabyś byś strzelała	strzelałobyś byś strzelało	strzelalibyście byście strzelali	strzelałybyście byście strzelały
3 os.	strzelałby by strzelał	strzelałaby by strzelała	strzelałoby by strzelało	strzelaliby by strzelali	strzelałyby by strzelały

bezosobnik: strzelano by

bezokolicznik: strzelać

imiesłów przysłówkowy współczesny: strzelając

gerundium: strzelanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: strzelający

odpowiednik aspektowy: strzelić

	+	strzelać	+	(że ZDANIE)
	+	strzelać	+	(MOWA WPROST)

psł. *strěľati