wychodzić - Wielki słownik języka polskiego PAN

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wychodziłem +(e)m wychodził	wychodziłam +(e)m wychodziła	wychodziłom +(e)m wychodziło	wychodziliśmy +(e)śmy wychodzili	wychodziłyśmy +(e)śmy wychodziły
2 os.	wychodziłeś +(e)ś wychodził	wychodziłaś +(e)ś wychodziła	wychodziłoś +(e)ś wychodziło	wychodziliście +(e)ście wychodzili	wychodziłyście +(e)ście wychodziły
3 os.	wychodził	wychodziła	wychodziło	wychodzili	wychodziły

bezosobnik: wychodzono

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę wychodził będę wychodzić	będę wychodziła będę wychodzić	będę wychodziło będę wychodzić	będziemy wychodzili będziemy wychodzić	będziemy wychodziły będziemy wychodzić
2 os.	będziesz wychodził będziesz wychodzić	będziesz wychodziła będziesz wychodzić	będziesz wychodziło będziesz wychodzić	będziecie wychodzili będziecie wychodzić	będziecie wychodziły będziecie wychodzić
3 os.	będzie wychodził będzie wychodzić	będzie wychodziła będzie wychodzić	będzie wychodziło będzie wychodzić	będą wychodzili będą wychodzić	będą wychodziły będą wychodzić

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wychodźmy
2 os.	wychodź	wychodźcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wychodziłbym bym wychodził	wychodziłabym bym wychodziła	wychodziłobym bym wychodziło	wychodzilibyśmy byśmy wychodzili	wychodziłybyśmy byśmy wychodziły
2 os.	wychodziłbyś byś wychodził	wychodziłabyś byś wychodziła	wychodziłobyś byś wychodziło	wychodzilibyście byście wychodzili	wychodziłybyście byście wychodziły
3 os.	wychodziłby by wychodził	wychodziłaby by wychodziła	wychodziłoby by wychodziło	wychodziliby by wychodzili	wychodziłyby by wychodziły

bezosobnik: wychodzono by

bezokolicznik: wychodzić

imiesłów przysłówkowy współczesny: wychodząc

gerundium: wychodzenie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: wychodzący

+

wychodzić

+

DOKĄD

Zob. chodzić