-
1.a
osoba zajmująca się w sposób naukowy właściwościami różnych substancji oraz procesami, którym one podlegają -
Jeżeli wyrazu chemik używamy w odniesieniu do kobiety, we wszystkich kontekstach może występować forma równokształtna z M. lp, a wyraz może przyłączać formy żeńskie czasownika i przymiotnika, np. znana chemik opublikowała pracę, spotkanie ze znaną chemik, Marią Nowak. Może też zostać zachowana odmiana i składnia charakterystyczna dla rzeczowników rodzaju m1, np.: spotkanie ze znanym chemikiem, Marią Nowak .
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
działalność naukowa -
- wielki, wybitny chemik
- chemik z jakiegoś uniwersytetu
- chemicy i biolodzy; fizycy i chemicy
- odkrycia, osiągnięcia chemików
- chemik bada, odkrył coś
-
Pierwsze próby chemicznego wyjaśnienia dynamiki tworzenia warstwy ozonowej zaproponował już w latach 30. XX w. brytyjski chemik Sidney Chapman.
źródło: NKJP: Edwin Bendyk: Groza ozonowa, Polityka, 2007-04-14
Wygląda to na ropę. Pobraliśmy próbkę i przekazaliśmy do badań uniwersyteckim chemikom.
źródło: NKJP: Anna Plenzler: Koń bez głowy, Polska Głos Wielkopolski, 2004-07-01
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. chemik
chemicy
ndepr chemiki
depr D. chemika
chemików
C. chemikowi
chemikom
B. chemika
chemików
N. chemikiem
chemikami
Ms. chemiku
chemikach
W. chemiku
chemicy
ndepr chemiki
depr -
Zob. chemia