kształcić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

pomagać komuś w uzyskaniu określonego zasobu wiedzy i umiejętności, umożliwiających wykonywanie jakiegoś zawodu

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Edukacja i oświata

akademia, szkoła, uczelnia, uniwersytet kształci
kształcić dzieci, fachowców, inżynierów, kadry, lekarzy, młodzież, specjalistów
kształcić na księdza, na lekarza, na prawnika
kształcić w muzyce, w rysunku, w rzemiośle, w jakiejś specjalności, w jakimś zawodzie

	Uczelnia kształci inżynierów w zakresie budowy maszyn, inżynierii lądowej i elektrotechniki. źródło: KWSJP: Lech Szaraniec: Górny Śląsk, 1997
	Mieszczanie włoscy z czasów Odrodzenia kształcili córki na równi z synami w literaturze, a nawet filologii. źródło: KWSJP: Ludwik Hieronim Morstin: Z niejednej szuflady, 1967
	Pojechaliśmy [...] do Lyonu, a potem do Narbonne, żeby obejrzeć szkołę budowlaną dla osób z lekkim upośledzeniem. [...] Szkoła kształciła w trzech zawodach: murarza, malarza i ogrodnika. źródło: NKJP: Tadeusz Isakowicz-Zaleski: Moje życie nielegalne, 2008
	[...] mama postanowiła, że będę grać, jeszcze zanim się urodziłem, ale ojciec nie miał pieniędzy, żeby mnie kształcić na artystę. źródło: NKJP: Krystyna Berwińska: Con Amore, 1976
	Dziewczynka, kształcona w Polsce i we Francji, wyrosła na niezwykłej urody kobietę lubującą się [...] w zabawie, muzyce i tańcu. źródło: NKJP: Tomasz Mirkowicz: Pielgrzymka do Ziemi Świętej Egiptu, 1999

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	kształciłem +(e)m kształcił	kształciłam +(e)m kształciła	kształciłom +(e)m kształciło	kształciliśmy +(e)śmy kształcili	kształciłyśmy +(e)śmy kształciły
2 os.	kształciłeś +(e)ś kształcił	kształciłaś +(e)ś kształciła	kształciłoś +(e)ś kształciło	kształciliście +(e)ście kształcili	kształciłyście +(e)ście kształciły
3 os.	kształcił	kształciła	kształciło	kształcili	kształciły

bezosobnik: kształcono

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę kształcił będę kształcić	będę kształciła będę kształcić	będę kształciło będę kształcić	będziemy kształcili będziemy kształcić	będziemy kształciły będziemy kształcić
2 os.	będziesz kształcił będziesz kształcić	będziesz kształciła będziesz kształcić	będziesz kształciło będziesz kształcić	będziecie kształcili będziecie kształcić	będziecie kształciły będziecie kształcić
3 os.	będzie kształcił będzie kształcić	będzie kształciła będzie kształcić	będzie kształciło będzie kształcić	będą kształcili będą kształcić	będą kształciły będą kształcić

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		kształćmy
2 os.	kształć	kształćcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	kształciłbym bym kształcił	kształciłabym bym kształciła	kształciłobym bym kształciło	kształcilibyśmy byśmy kształcili	kształciłybyśmy byśmy kształciły
2 os.	kształciłbyś byś kształcił	kształciłabyś byś kształciła	kształciłobyś byś kształciło	kształcilibyście byście kształcili	kształciłybyście byście kształciły
3 os.	kształciłby by kształcił	kształciłaby by kształciła	kształciłoby by kształciło	kształciliby by kształcili	kształciłyby by kształciły

bezosobnik: kształcono by

bezokolicznik: kształcić

imiesłów przysłówkowy współczesny: kształcąc

gerundium: kształcenie

imiesłów przymiotnikowy czynny: kształcący

imiesłów przymiotnikowy bierny: kształcony

odpowiednik aspektowy: wykształcić

+

kształcić

+

KOGO + (na KOGO | w CZYM)

Od: kształt